Chapter Twenty-Three
SAMANTHA
HINAYAAN ko na lang siya na matulog dahil alam kong pagod at puyat siya.
Bumangon na ako para ipagluto siya ng makakain niya pagkagising.
Nagtungo ako sa kusina at nadatnan ko si mama doon na naghuhugas ng bigas.
“Nakatulog ba si Sebastian?” ani mama.
“Opo ma. Kakatulog niya lang po. Puyat kasi kagabi,” sagot ko saka ako umupo sa dining chair para magtimpla ng kape.
“Kumusta naman kayo?”
“Ayos lang po ma,”
“Mahal mo talaga siya nak no?”
“Opo ma. Hindi ko naman po ibibigay ang sarili ko sa kanya kung hindi ko ramdam na masaya ako. Ganito pala kapag nagmamahal ng totoo ma,”
“Siya na siguro 'yong para sa 'yo. Sa dinami-dami ng mga lalaking nagbalak manligaw sa 'yo, siya yung nakaintindi diyan sa kasungitan mo,”
“Oo nga po ma eh. Pakiramdam ko ang swer
