We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
24 เศษสวะข้างถนนชอบรังแกคนไร้ทางสู้
“บาดแผลพวกท่านเป็นอย่างไร” “ไม่เป็นไร เล็กน้อยเท่านั้น พวกมันหากมีคนเท่ากันพวกเราเองไม่ได้มีฝีมือด้อยกว่า” “พวกท่านควรรีบกลับไปทำแผลที่สำนัก” “เช่นนั้นพวกข้ากลับไปก่อน พวกเจ้าก็ระวังตัวด้วยไม่แน่ว่าพวกมันอาจพากันย้อนกลับมา” “ขอบคุณศิษย์พี่ที่เป็นห่วง” “แล้วเจอกันที่สำนักใน” หลังจากส่งฉู่ฉิงหยางกลับสำนักพวกเขาก็พาพวกออกมาจากสำนักเดินตามหากลุ่มคนที่มีเรื่องด้วยเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเดินเล่นกันโดยไม่มีอีกสี่คนของสำนักฉู่อวี้ก็อยากออกไปจัดการอีกฝ่ายให้จดจำไว้ถึงผลของการเข้ามายุ่งเรื่องของสำนักหานจง “พวกมันแยกกันแล้วเอาไงดี พวกมันมีห้าคนพวกเรามีกันเจ็ดคนจัดการพวกมันเลยดีหรือไม่” “รอดูพวกมันก่อน” หลีเหยียนฉือกินจนอิ่มยามนี้แน่นไปหมดแล้วจึงชวนทั้งสี่คนกลับสำนัก เมื่อหลุดพ้นจากตลาดถึงพื้นที่ว่างเปล่า เหวินปิงฉีกลับหันไปข้างหลัง “พวกเจ้าออกมาเถอะ จะตามพวกข้าไปใย” คนกลุ่มใหญ่นับได้แปดคนดูท่า
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
