When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หลีเหยียนฉือดูกระตือรือร้นมากที่สุดในกลุ่ม อารมณ์ดีเสียงดังไปตลอดทางกลับที่พัก “ไง” หงฟู่ฉียืนรอทั้งหมดอยู่ระหว่างทาง “เจ้าหายไปไหนมา ตอนซวี่หวงหลินทดสอบเจ้าหายไปไหนมา” “ข้าก็ดูอยู่ที่นั่นเหมือนกันแต่อยู่คนละด้านกับพวกเจ้า” “อ้าว ทำไมไม่มายืนรวมกับพวกข้า” “ยืนตรงไหนก็เหมือนกันแหละเจ้าอ้วน เซ้าซี้ไปทำไม” เหวินปิงฉีผลักไปที่ไหลหลีเหยียนฉือให้หยุดพูดมาก ตอนนี้เริ่มรำคาญสหายตัวอ้วนเล็กน้อย “การแข่งขันจบแล้วทำไมไม่มาหาพวกข้าหล่ะ” “เจ้าอ้วน ยังไม่หยุดอีก” “พอดีมีเรื่องนิดหน่อยน่ะ” “อวิ๋นซวง นางเป็นลมข้าถูกสหายนางขอร้องให้ไปตามหมอซุน ก็เลยมาช้า” “อวิ๋นซวง คนที่แข่งกับซวี่หวงหลินนะหรือ” “ใช่ นางน่าจะไม่สบาย” “ไม่สบายก็น่าจะยอมแพ้ไม่ต้องขึ้นเวที เกิดเป็นอะไรไปขึ้นมาจะทำอย่างไร” ทั้งหกเดินคุยกันไปจนถึงที่พัก ม่านเหลียงอวิ๋นกับซวี่หวงหลินแยกกลับไปที่พักเหลือฟ่านหงอี้ เหวินปิงฉี หลีเห

