"รายงานพ่ะย่ะค่ะหวงกุ้ยเฟย" เสียงองครักษ์อู่ติ่งดังมาแต่ไกล
"อือ..ท่านว่ามาเถอะ" ตงฟางหรงตอบรับ หากแต่ในมือยังคงป้อนยาให้กับจวินเฟยหลง
อย่างเช่นทุกวันจวินเฟยหลงยังคงสลบไสลเพราะพิษร้ายเช่นเดิม แม้จะถอนพิษได้จนเกือบหมดแล้วแต่ชายหนุ่มก็ยังคงนอนซมจะมีแค่บางเวลาเท่านั้นที่เขาลืมตาตื่นขึ้นมา
"แม่ทัพตงบาดเจ็บสาหัสพ่ะย่ะค่ะ" องครักษ์อู่ติ่งรายงานต่อหญิงสาว
เคร้ง!! ตงฟางหรงดีดตัวขึ้นอย่างร้อนใจทำให้ถ้วยยาที่ถือในมือร่วงหลุดแตกกระจาย
"เจ้าบอกว่า ท่านพ่อข้า..บาดเจ็บสาหัสอย่างนั้นหรือ" ร่างของตงฟางหรงเซเล็กน้อย องครักษ์อวี๋อี่ที่อยู่ใกล้เห็นท่าทางไม่สู้ดีของผู้เป็นนายจึงรีบรุดเข้ามาประคอง แต่หญิงสาวยกมือห้ามไว้ก่อน
"ข้าไม่เป็นไร" เธอบอกกับองครักษ์อวี๋
"แล้วแม่ทัพเผิงล่ะ"
องครักษ์อู่ติ่งรายงานแม้แม่ทัพเผิงจะเป็นกำลังสำคัญในศึกนี้ไม่ด้อยไปกว่าแม่ทัพใหญ่ตงชิน หากแต่ตอนนี้อาการบาดเจ็บของแม่ทัพใหญ่
