(กลิ่นอะไร) ตงฟางหรงพยายามสูดดมเพื่อรับกลิ่นสัมผัสที่โชยมาแตะจมูก
(กลิ่นเหมือนน้ำยาฆ่าเชื้อผสมดอกโบตั๋น) เธอหยุดใช้ความคิดสักครู่หนึ่ง (ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลหรือ)
(ค่ำแล้วหรือ ทำไมมืดแล้วล่ะ หนาวจัง ผ้าห่มอยู่ไหน ทำไมฉันขยับไม่ได้) ตงฟางหรงพยายามยกไม้ยกมือขึ้นแต่ก็ไม่เป็นผลร่างของเธอดูเหมือนจะไม่สามารถขยับได้ เปลือกตาที่หนักอึ้งไม่สามารถใช้งานได้ในตอนนี้ มีเพียงแค่สัมผัสทางการได้ยินเท่านั้นที่ยังรับรู้สิ่งต่างๆ รอบตัว
แอ๊ด..........
เสียงเปิดประตูพร้อมกับฝีเท้าที่เดินเข้ามาภายในห้อง
(ใครคะ? ใครอยู่ตรงนั้น? ช่วยห่มผ้าให้ฉันหน่อย)
เหมือนว่าเจ้าของฝีเท้าที่ก้าวเข้ามาจะสามารถรับรู้ความคิดที่อยู่ภายในใจของเธอได้เขาเอื้อมมือหยิบผ้าห่ม มาห่มไว้ที่ตัวหญิงสาวพลางกระชับผ้าห่มให้แน่นชิดลำตัว
(ขอบคุณค่ะ)
"คุณหนาวหรือ ขอโทษที่ผมมาช้า วันนี้มีเคสผ่าตัดทั้งวันเลย ผมเพิ่งเจอหนังสือเล่มหนึ่งมา คิดว่
