ท้องนภาสีครามเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีดำมืดทีละน้อย แม้เวลาจะล่วงเลยบ่ายคล้อยมาไม่เท่าไรแต่เพราะว่าช่วงนี้เข้าสู่ฤดูหนาวจึงทำให้มืดเร็วกว่าปกติ สายลมที่เคยพัดแผ่วตอนนี้กลับทวีความแรง ความหนาวเย็นยะเยือกค่อยๆ แทรกซึมผ่านห้วงนภากว้างมาทีละน้อยปะทะหน้างามของหญิงสาวจนตอนนี้พวงแก้มนิ่มกลายเป็นสีแดงระเรื่อ ตงฟางหรงกระชับเสื้อคลุมตัวยาวให้แนบแน่นขึ้นหวังช่วยบรรเทาความหนาวเย็นที่คืบคลานมาสัมผัสผิวกาย
"หวงกุ้ยเฟย ท่านหนาวหรือ" ชายหนุ่มท่าทางอ่อนโยนเอ่ยถามด้วยความห่วงใย
"นิดหน่อย" ตงฟางหรงตอบคำถามพลางใช้มือทั้งสองข้างลูบแขนไล่ความหนาวเย็นที่กำลังเกาะกุมกาย
เฟยเยว่เห็นดังนั้นเขาจึงถอดเสื้อคลุมหวังจะเพิ่มความอบอุ่นให้หญิงสาวแต่เธอกลับขยับถอยหนี จนตัวเขาเองถึงกับชะงัก
"หยุดเลย ท่านสวมกลับเช่นเดิมเถอะ ร่างกายท่านไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไรสวมเอาไว้ดีแล้ว อีกอย่างข้าไม่ได้หนาวขนาดนั้น เห็นไหมแค่แกว่งแขนไปมาอย่า
