เป็นเวลาบ่ายคล้อยเฟยเยว่อาสาเดินไปส่งหญิงสาวที่หน้าประตู เขาสังเกตเห็นว่าใบหน้าของหญิงสาวไม่สดใสอย่างเช่นทุกวัน
"เหตุใดวันนี้ใบหน้าของหวงกุ้ยเฟยดูไม่สดใสเช่นที่เคย" เฟยเยว่เอ่ยถามหญิงสาว
"จะเป็นเช่นนั้นได้เช่นไร" ตงฟางหรงยกมือขึ้นแตะใบหน้าของตนเองพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
ตลอดหลายวันนี้มีเรื่องราวมากมายสร้างความวุ่นวายใจให้กับหญิงสาวไม่ใช่น้อย เธอไม่มั่นใจว่าควรเล่าเรื่องราวให้เฟยเยว่ฟังหรือไม่ แต่เท่าที่รู้จักกันมาเฟยเยว่เองก็ดูเป็นคนดีไว้ใจได้ทีเดียว
"คือ.." ตงฟางหรงอ้าปากที่จะพูดแต่ก็ต้องหุบปากลง เธอสับสนว่าจะเล่าดีหรือไม่ เฟยเยว่เห็นท่าทางหญิงสาวดังนั้นเขาก็เลิกคิ้วสูงด้วยความสงสัย
"เรื่องที่ข้าจมน้ำคราวก่อน มันมีจุดน่าสงสัยหลายอย่างตอนนี้ข้ากำลังตามสืบอยู่"
เฟยเยว่ได้ยินดังนั้นก็ชะงักเพราะความตกใจเล็กน้อย ตงฟางหรงสังเกตเห็นสีหน้าของเฟยเยว่ก็อดที่จะถามไม่ได้
"ท่านเป็นอะไรงั้นหรือ" ตงฟา
