วี้หว๋อ..วี้หว๋อ...
เอี๊ยด....
เสียงรถฉุกเฉินวิ่งมาหยุดอยู่บนทางแคบที่เต็มไปด้วยต้นหญ้าสูงท่วมหัว พื้นดินแข็งและแห้งส่งให้ฝุ่นดินคละคลุ้งทั่วทั้งบริเวณ ด้านหน้าเป็นทุ่งข้าวโพดกว้างที่ถูกห้อมล้อมด้วยรถของหน่วยจู่โจมพิเศษและรถฉุกเฉิน คุณหมอหนุ่มพร้อมทั้งหน่วยแพทย์ฉุกเฉินกำลังวิ่งวุ่น ร่างของผู้บาดเจ็บถูกหามออกมาจากทุ่งข้าวโพดทีละคน
"ทางนี้..หมอทางนี้" เสียงดังร้อนรนของหนานเซียวดังมาแต่ไกล
คุณหมอหนุ่มหันมองตามเสียงที่ได้ยินเขาพบชายหนุ่มเจ้าของเสียงที่สวมใส่ชุดลายพรางกำลังวิ่งออกมาจากทุ่งข้าวโพดท่าทางทุลักทุเล ในอ้อมแขนของเขากำลังอุ้มใครบางคนอยู่
แสงของดวงจันทร์สาดส่องอีกครั้งเมื่อก้อนเมฆที่เคยบดบังเคลื่อนตัวออกห่าง เผยให้เห็นร่างของคนที่อยู่ในอ้อมแขนของหนานเซียว เธอเป็นผู้หญิงที่รูปร่างค่อนข้างเล็ก ผมยาวของเธอปลิวไหวตามกำลังลมที่พัดพา แขนเล็กเรียวไร้เรี่ยวแรงห้อยสะบัดตามแรงที่ชายหนุ่มวิ่
