ผมเสียใจที่มีมันเมาโวยวายในห้องผมต่างหาก... ผมสบถอยู่ในใจ แล้วทำเป็นยกขึ้นมากระดกพอให้คนเมาสบายใจ แต่ไอ้เด็กเวรนั่นมันถือวิสาสะดันด้านล่างของกระป๋องเบียร์ให้ยกขึ้น ทำให้เบียร์ที่ควรจะเข้าปากผมแค่นิดเดียวดันเข้าไปเกือบครึ่งกระป๋อง!
“แค่กๆๆ” ผมสำลักเพราะไม่ได้ตั้งใจจะดื่มเยอะขนาดนี้รวดเดียว ก่อนจะหันไปมองไอ้เด็กเวรตาถลึง มันหัวเราะคิกคัก
อย่างมีความสุข ลิ้งลงทะเบียนรับการ์ดตัวละครก็ยังไม่ให้ ยังจะมาเมาเรื้อนอีก! “เล่นบ้าอะไรของคุณ”
“พี่นี่โคตรเหมือนเจ้ากรรมนายเวรหนูเลยนะ รู้ตัวมะ” เธอมองผมหน้าแดงแล้วยิ้มขำ
“ผม?” ผมชี้เข้าที่ตัวเอง
“ใช่สิ๊ เดี๋ยวนี้ใช้หนูเป็นเบ๊เลยนะ ที่หนูยอมให้เพราะเป็นพี่หรอกนะ” มันไม่ว่าเปล่า ปีนลงจากโซฟาฝั่งตรงข้ามแล้วมานั่งข้างๆ ผมแล้ว
ถ้าลวนลามผมจะตีเธอจริงๆ นะ
“ถ้าเป็นคนอื่นน่ะ หนูเทไปนานแล้ว”
“ครับ” ผมแค่นยิ้ม ถ้าเป็นคนอื่นมาโวยวายในห้องผมแบบนี้ ผมก็ถีบไปแล้ว
