บทที่11

1740 Words

เสือ ผมพายัยข้าวเน่าออกมาจากม่านรูดกลางดึกเพราะผมไม่อยากอยู่กับยัยนั่นนาน เราสองคนกลับมาถึงบ้านก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในบ้านผมก็เห็นพ่อผมนั่งรออยู่โดยมีเมียใหม่นั่งเสนอหน้าอยู่ข้างๆ พวกเขาไม่ได้ดูเป็นห่วงยัยข้าวเน่าหรือตกอกตกใจที่เห็นเราสองคนกลับมาด้วยกันเพราะก่อนหน้านี้ผมโทรมาบอกพ่อผมแล้วโดยที่ผมแต่งเรื่องว่ายัยข้าวเน่าบังเอิญเจอกับผมที่ห้างแล้วขอตามผมไปทำรายงานที่บ้านไอ้ดิวซึ่งพ่อผมรู้จักบ้านเพื่อนผมทุกคนแล้วคงเห็นว่าไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรเลยอนุญาต “รีบไปอาบน้ำแล้วก็รีบนอนซะพรุ่งนี้วันอาทิตย์อยู่บ้านสักวัน” พ่อเดินเข้ามาหาผมโดยที่ไม่ได้ต่อว่าอะไรท่านใจเย็นกว่าวันนั้นมาก ที่จริงตอนที่ผมโทรมาท่านก็ไม่ได้ดูโกรธหรือโมโหอะไรผมแล้วคงเพราะผมเป็นฝ่ายอ่อนข้อให้ก่อน “เราก็เหมือนกันนะรีบอาบน้ำรีบนอนดึกมากแล้ว” เมียใหม่พ่อผมหันไปบอกยัยข้าวเน่าที่ยืนก้มหน้าก้มตาอยู่ ไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD