Captive

Chapter 2

Tulala ako habang nakatingin sa mga taong nagsasanay. I still can't believe what I've learned last night.

I am useless.

How can I call myself a leader if I'm just a puppet? How can I call myself strong when I don't even know what they're planning for me?

To my people?

At ang masakit pa ay alam ito lahat ni Papa. He knows everything but he just let it. It means he also wants it, and it means betrayal to me.

He betrayed me, he betrayed his daughter.

All my life all I want is to be like him. I thought his heart is also pure, I thought he did all of this to protect. But all along I was wrong, he's just like them.

The people outside.

He's also selfish, he also wants power and money. It breaks my heart so much, I love him with all my heart. He's my role model but everything now is clear to me.

Walang emosyon na tumingin ako sa malaking screen. Ipinapakita rito ang mga building sa labas.

I wonder what it feels like living outside this mountain.

"Anak,"

Nilingon ko ang tumawag sa akin at malungkot na ngumiti.

"Mama," I whispered.

She weakly smiled at hinaplos ang mukha ko.

"Why are you sad?"

I can't tell her, her heart is weak. I can't afford to lose her.

Umiling ako at itinuro ang malaking screen.

"Magulo ba talaga sa labas?"

We keep saying that it's a mess outside but I've never experienced it on my own. I've never seen it with my own eyes but they program it into my mind.

All along, they're controlling us.

Ipinapasok nila sa utak namin ang mga gusto nilang paniwalaan namin.

"Do you want to explore it?"

Tiningnan ko ito sa mga mata.

I do.

I silently pray that. I wish I can see what's outside. I also want to explore it. Meron sa akin na gustong manatili, ngunit gusto kong masaksihan ang sinasabi nilang magulong mundo.

I nodded.

"But if I go there, no one will protect me."

Tumawa ito.

"May darating para protektahan ka, anak. There's someone who will come and hold your hand."

Tumulo ang luha sa mata ko.

I am a coward. I'm too scared to know the truth with my own eyes and ears.

"Fly, my daughter. Spread your wings and fly. Mama will always be here to support you and even if you fall, I'll be here to catch you."

I closed my eyes at hinaplos ang screen. Tumulo ang luha sa mga mata ko at niyakap ang aking ina.

"Mahal kita," bulong ko.

Hinaplos nito ang likod ko at marahang tinapik.

"Mahal kita,"

Magaan ang bawat kilos ko habang papasok sa bahay nila, Zero. Iniwasan ko ang mga camera upang hindi ako makita.

I need to know the truth.

I sighed and calmed myself.

I need to face it, face it and conquer it.

Tama, I'm not a coward. Hindi dapat ako tumakbo, dapat ko itong harapin. Nanlaki ang mata ko at mabilis na nagtago.

May mga yabag.

"Malapit na natin magawa, magtatagumpay na tayo."

"Sigurado ka bang safe ang gagawin mo?"

Natigilan ako dahil sa boses na narinig ko.

It's my father's voice and Dr. Albert's.

Tumawa ang matandang doctor.

"Don't worry, kumpadre. Rebel will be safe, I'm sure na gagana sa kanya ang chip. She's brave and she's emotionally strong. Matagal na natin na s'yang naka-monitor and she's perfect!"

Kumuyom ang kamao ko.

Matagal na nila itong plano?

My father laughed.

"Tama ka, I trained her perfectly. Soon, tayo na ang magiging makapangyarihan sa buong mundo."

"Tama ka, everything was worth it. Sadyang makapangyarihan ang teknolohiya."

Tumulo ang luha sa mga mata ko. Kung ganon ay sinanay n'ya ko para rito? Does he want to use me for their greed? Do they want to control my mind?

Tracey was right.

Mabilis akong tumakbo palabas. I can't believe that my father can do this to me. I trusted him, how can he do this?

"Rebel!"

Huminto ako dahil sa mga batang tumakbo palapit sa akin.

"Rebel! Magaling na kaming bumaril!"

"Oo nga, konti nalang at mapapalitan na kita sa ranking!"

Nanghihinang tiningnan ko ang mga ito. They look so innocent without knowing kung ano ang nag-aantay sa kanila. Ang mga batang ito, they will also use them. Lalagyan din nila ang mga utak nito ng chip.

Hindi ko ito papayagan.

"Malungkot ka ba dahil sa sinabi ko?"

Ngumiti ako at hinaplos ang mukha ni Ren at Ran.

They are twins.

"I'm not, gusto ko na pagbutihan n'yo pa ang pagsasanay. Listen to me, from now on the goal is to protect yourselves." Matigas na pahayag ko.

Kumunot ang mga noo nito.

"Huh? Diba the goal is to protect the mountain?" Ren asked.

Umiling ako.

"From now on, I'm changing it."

Hindi ako papayag na madamay sila dahil lamang sa kasamaan. Hindi sila magiging instrumento para pumatay.

I won't permit that.

Lumuhod ako para pantayan ang mga ito. Idinikit ko ang aking noo sa kanila.

"I promise to protect all of you, I will find help." I whispered.

Bago pa magtanong ang mga ito ay tumayo na ako at tumakbo.

I will find help outside.

My mother is right, I need to spread my wings and fly.

----

"What do you mean? You're going outside?" Tracey asked.

Bitbit ang isang bag na may lamang damit at mga baril ay tumango ako. Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin. Black jeans, black sando at nakatirintas ang aking mahabang buhok.

I look like a mess right now.

Tumayo si Tracey at humarap sa akin.

"I'll go with you,"

Umiling ako.

"No, I need you to be here and protect them. I want you to stay here,"

"What do you mean? I'm your protector, Rebel. Ikaw dapat ang priority ko at hindi ang iba."

I smiled at her.

"Protecting them means protecting me. I can handle myself, just wait for me. Hindi ako papayag na gamitin nila tayo para sa sarili nilang hangarin."

Bagsak ang balikat na tumango ito.

"Rebel, you deserve the title. You're rebellious."

Tumawa ako at kinuha na ang aking bag.

"I will come back and fight them. I will come back stronger," I whispered.

Tumango ito at hinawakan ang kamay ko.

"We will wait for you, Mt. Kalasag will wait for its Queen."

Malungkot na ngumiti ako at saka tahimik na lumabas.

Sa paglabas ko ay siyang simula ng lahat.

My journey starts now.

Maliksing iniwasan ko ang mga patibong pababa sa bundok. Good thing that I know everything that they did. Hindi madaling tumakas sa bundok, maraming camera sa buong paligid. The reason why I'm wearing all black.

I need to escape perfectly.

"Rebel,"

Nagtatakang huminto ako.

"Zero," nasa harap ko ito at walang emosyon sa mga mata nito.

Why is he here? Does he know my plan?

"Where are you going?" Matigas na tanong nito.

"What are you doing here?" Instead of answering him ay isang tanong din ang aking binitawan.

"You know you can't escape,"

Kunot ang noo ko at umatras palayo.

"You know their plans, how dare you?"

He sighed at lumapit sa akin.

"We can't do anything about it. I don't know why you're acting like this but you can't leave." He said.

Ngumisi ako.

"Who says?"

"I'm your fiance and I'm sorry." He whispered at sa isang iglap ay bumagsak na ako sa bisig nito.

Hindi ako makagalaw at ang huling naalala ko lang ay ang pagbuhat nito sa akin.

"The subject is slowly coming back."

"She's really strong, nilalabanan nito ang mga gamot na nilalagay natin."

"Konti nalang at gagana na ang chip."

"The chip is now successfully in her mind."

Pinilit kong imulat ang aking mata. Inipon ko ang lakas ko at sinubukang dumilat. Hinang-hina na nagmulat ako ng mga mata.

"W-what a-are you doing t-to me?" Utal-utal na tanong ko.

Unang bumungad sa akin si, Dr. Albert. He's smiling at me at halatang masaya.

"I can't believe that you're that strong. The chip is too strong to handle but you made it!"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nito. Kahit nanghihina ay pinilit kong tumayo. I'm wearing a hospital gown at may mga nakakabit sa ulo ko. Mabilis ko itong tinanggal isa-isa.

"W-what did you do to me?" Paos na tanong ko at hinawakan ang ulo ko.

Tumawa ito.

"The chip is successful. The Thanatos project is successful!" He exclaimed.

Tila gumuho ang mundo ko dahil sa sinabi nito.

T-the chip is already in my mind?

Tumulo ang mga luha sa mata ko at mabilis na tumayo at lumabas.

"Go, Rebel! Go and explore your mind." Tumatawang pahayag nito.

No, I will leave. Hindi ako papayag na ma-control nila. I will leave this place and find help.

Nanghihina man ay dire-diretso akong lumabas. Hindi dapat ako sumuko.

Hindi dapat.