Key & Primrose 15 - ปกป้อง
หลังจากที่เลิกคลาสพวกเราก็ต่างแยกย้าย นทีกับไผ่หลิวขอตัวกลับก่อนเพราะมีงานที่ต้องสรุป ส่วนมะตูมกับฟาโรห์ก็ต้องไปที่โรงละครเพื่อซ้อมเดินของดาวกับเดือน ไม่ต่างจากฉันและคีย์ที่ก็ได้มีหน้าที่ให้รับผิดชอบไม่ต่างกัน
“ป้ะ เราไปกันเถอะ” หลังจากที่ทุกแยกย้ายกันหมดฉันก็หันไปหาคีย์
อย่างน้อยก็ยังมีคีย์ที่ยังอยู่กับฉันทุกที่ ตอนนี้เขาไม่ได้ทำตัวน่ากลัวใส่ฉันเหมือนครั้งแรกที่เจอกันแล้ว มากกว่านั้นยังขยันทำตัวน่าเอ็นดูจนฉันอยากจะเอื้อมมือไปหยิกแก้มเขาให้ขาดบ้างเหมือนกัน
เวลาที่อีกฝ่ายกำลังตั้งใจทำอะไรเขามักจะเผลอทำหน้าตาน่าเอ็นดูออกมา จนฉันเผลออมยิ้มเล็กๆ อยู่หลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นตอนฟังอาจารย์ เขียนเลคเชอร์ บางทีก็เป็นตอนที่กินข้าว บางทีก็อาจจะเป็นแค่การหันไปมองทางอื่นอย่างเช่นตอนนี้
แงง หนูคีย์ มีหม่ามี๊รึยังลู๊กกก ฉันได้แต่แอบหวีดแล้วก็ห้ามใจตัวเองไม่ให้เผลอเอามือไปหย
