The Lucky Fan (SPG)

Chapter 3

Stefano’s POV



“Thank God, after many months, we finally met again, my son,” Mama said as she suddenly entered my house. I was surprised because we rarely cross paths due to our busy work schedules.

“Mama!” Napatayo ako mula sa pagkakaupo sa sofa para lapitan at yakapin siya.

If I come to think of it, I think it has been two months since we last saw each other, so I really missed her.

“Ay salamat! I finally got to hug my handsome child who is not only famous now as a rapper but also as a model,” sabi niya at saka ako pinanggigilan ng yakap. But I’m not really a model. My mom knows that. Maybe she was just teasing me. I only looked like a model because my topless photos went viral. They will be used as the cover for my upcoming album to be released this year.

“I’m glad you came here. I was actually planning to go to your house later for dinner, but since you’re already here, hindi na po ako pupunta doon.”I invited her to sit in the living room and called the housekeeper to bring some refreshments for my mom.

“Ay, naku. Talagang ako na ang nagpunta at daig mo pa kasi ang nasa abroad. Kay tagal-tagal na nating hindi nagkikita,” sabi niya habang napapailing. “Oh, kumusta ka na?” tanong pa niya habang nakadikwatro nang upo sa sofa.

“Here it is, even when I’m at home, work is still my priority. I was talking to my staff. We are preparing for my upcoming contest. I hold this contest every year on my showbiz anniversary. I do it for my fans to make them feel loved and appreciated. This way, they continue to support me.”

“At anong premyo naman sa pa-contest mo? Pera?” tanong pa niya kaya natawa ako. Sigurado akong magugulat siya sa isasagot ko.

“No, I will be going on a date with one of my fans who will win this contest. Not just for one day, but for three days, they will get to spend time with me. That will be the prize for the lucky fan who wins in my upcoming anniversary contest.”

“Jusko po. Talaga ba? E, ayos lang ba kay Livia ‘yan? Na makikipag-date ka sa fan mo?”

Tumango ako. “Yes, approve naman sa kaniya. Saka, ilang taon na rin pong nangyayari ito. Wala naman kaming nagiging problema doon,” sagot ko sa kaniya.

“Wait a moment. Haven’t you and Livia been able to have a baby? It’s been several years already! You could have gotten married by now. I really want to have grandchildren too. Why haven’t you started a family yet?” she asked, causing my smile to gradually fade away.

Napatingin ako sa kasambahay namin na may dala-dala ng juice at cookies.

“Ay, kumain muna po kayo,” sabi ko na lang para maiba sana ang topic.

Ang totoo kasi, hanggang ngayon ay hindi ko masabi-sabi sa kaniya na baog ako. Na kahit ilang pagtatalik pa ang gawin namin ni Livia ay hindi kami makabuo-buo.

“Busog pa ako, anak,” sagot niya at saka muling nagtanong about sa amin ni Livia. “Anak, please, apo ang gusto ko. Gawan niyo na agad ako ni Livia. Nasasabik na talaga ako na magka-apo. Magpakasal na rin kasi kayo. Gusto mo, ako na ang maghanda ng lahat-lahat, agad-agad?”

I smiled. “Mama, the thing is, Livia wants us to have a child before the wedding. She wants our child to be part of our wedding ceremony, and I also find that idea cute. Isn’t it adorable to have our child present at our actual wedding?”

“Cute nga, oo. Kung ganoon, sipag-sipagan ninyo ang pagtatabi sa kama. Magpahinga ka rin kasi sa trabaho mo. Baka kasi kaya hindi kayo makabuo ay dahil palagi kang pagod. Oh, baka palagi ring pagod si Livia. Ang papa mo noon, isang tabi lang namin nabuo ka namin agad. Ganoon siya katindi, kaya alam kong ganoon ka rin katindi,” sabi pa niya kaya lalo lang akong nalungkot. Sana nga gaya na nga lang ako ni papa na isang putok lang ng semilya sa loob ng ari ni Livia ay buntis agad. Kaya lang hindi e, kung tutuusin, halos isang drum na ata ng semilya ko ang naiputok ko sa kaniya pero, wala hindi kami makabuo-buo. Nagpa-check-up naman kami sa doctor. Si Livia okay naman, ako lang talaga ‘yung may problema kaya nahihiya talaga ako, lalo na kay Livia. I’m glad that even though she knows I’m infertile, she doesn’t leave me. She still loves me.

“Hayaan niyo, kapag nabuntis siya, kayo po ang una kong sasabihan,” sabi ko na lang kaya natuwa siya.

Matapos naming mag-usap, sinilip na muna niya ang buong bahay. Kasa-kasama niya ang mayordoma ko rito. Tiyak na ipapaayos na naman niya ang mga maling nakikita niya rito sa bahay. Lahat ng sulok nitong bahay, sisilipin niya. Ganoon siya kapag nagagala rito sa bahay ko.

Habang busy pa si mama. Tinawagan ko na muna ang secretary ko.

“Hello, Sir Stefano?” sagot niya sa kabilang linya.

“Hannah, how many fans have registered for my contest?” tanong ko agad sa kaniya.

“As of now, we have fifteen thousand participants. It seems that more people have joined compared to previous years,” sagot niya kaya nagulat din ako.

Mukhang effective ata ang pagpapalaki ko ng katawan kaya mas dumami ang mga fans ko na sasali ngayon sa contest.

“Ang dami nga, dati nasa limang libo lang ang sumali, ngayon doble-doble at mukhang madadagdagan pa.”

“You’re right. The number of participants keeps increasing every minute,” she said. “Also, I think it’s because of the trending picture you posted last week, where you showed your topless body, showcasing your beautiful biceps and abs. A lot of people shared that photo.”dagdag pa niya.

Tama nga ako. Dahil nga siguro sa pagiging hunk ko ngayong taon kaya dumami ang interesadong sumali sa contest ko. Ngayon lang din kasi ako nagpakita ng katawan sa kanila. Kadalasan, palagi akong nakabihis sa mga pictorial ko. Ngayon lang din talaga ako nagpalaki ng katawan, naisip ko kasi na baka kaya hindi ako makabuo ng baby ay dahil mataba ako. Kahit nga si Livia ay natakam sa akin simula nang lumaki ang katawan ko. Gusto niya, kapag wala kaming trabaho ay palagi kaming nagse-s*x. Pinagbibigyan ko naman siya palagi dahil sinasamantala ko rin ang pagkakataon na nakaka-s*x ko siya. Sa isang buwan kasi ay madalang din kasi kaming magtabi sa kama. Lalo na kapag may concert kami na nagaganap sa iba’t ibang panig ng Pilipinas. Lalo na rin kapag sa ibang bansa pa ito nagaganap.

“Okay, balitaan mo na lang ulit ako. Salamat, Hannah.”

Kahit matagal ko nang ginagawa ito, hindi ko mapigilang kabahan. Sana, maging okay ang lahat. Sana maging successful din ito gaya ng mga nauna.