09คำขอร้องที่เจ็บ
@เช้าวันถัดมา
เสียงลมหายใจของคนที่นอนอยู่ข้างๆดังสม่ำเสมอ เรณุกาพลิกกายหันหลัง ทันทีที่เธอขยับความเจ็บปวดก็วิ่งพล่านทั่วร่างกาย ความเจ็บปวดบนร่างกายใดๆก็ตามยังไม่เจ็บปวดเท่า หัวใจ น้ำตาที่แห้งเหือดไปแล้วไหลออกมาอีกครั้ง เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับแฟนของพี่สาว แถมเขาคนนั้นยังจงเกลียดจงชังเธอยิ่งกว่าอะไร
"ฮึก.." แผ่นหลังเล็กสะอื้นเบาๆ หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ตั้งใจเก็บสะสมความบริสุทธิ์ไว้รอผู้ชายที่รักเธอจริงๆ แต่เขากลับพรากมันไปอย่างไม่ใยดี
เรณุกายกมือปาดน้ำตาออกจากใบหน้า สิ่งที่สูญเสียไปแล้วเธอไม่อาจเรียกร้องเอามันกลับคืนมาได้ แต่สิ่งที่เธอทำได้ในตอนนี้ก็คือพาร่างกายอันบอบซ้ำออกไปจากห้องนี้ เท้าเปลือยค่อยๆก้าวลงจากเตียงแตะพื้นที่แสนเย็นยะเยือก ความเจ็บบริเวณใจกลางร่างทำให้เธอต้องกัดปากข่มมันเอาไว้เพราะกลัวคนข้างๆจะตื่น
แต่ทันใดนั้น...
หมับ!
"อ้ะ!!!"
"จะไปไหน"
"ร
