23 แตกคอ
"เธอทำอาหารอร่อยขนาดนี้เลยหรอ" หยางเฟยชื่นชมออกมาตรงๆทันทีที่ได้ชิมฝีมือของเรณุกา เขาคบกับลลินามาหลายปีแต่เธอไม่เคยทำกับข้าวให้กินเลย
"คุณเฟยก็ชมเกินไป" หญิงสาวนั่งหน้าแดงบนโต๊ะกับข้าว เธอรู้สึกเขินทุกเมื่อเวลาที่ดวงตาคมทอดมองใบหน้า พักหลังมาเขามองเธอด้วยสายตาแปลกๆ นั่นทำให้เรณุกาแอบคิดไปไกล
"เป็นครั้งแรกที่ฉันได้กินอาหารไทย"
"เอ๋..คุณก็คบกับพี่ลีมานานนิคะ ทำไมถึงไม่เคยกินอาหารไทย"
"ปกติลีเขาชอบกินอาหารอิตาเลียน"
"อ๋อ พี่ลีทานอาหารรสจัดไม่ค่อยได้ค่ะ"
"อร่อยดีนะ ไว้วันหน้าฉันจะให้เธอทำอาหารไทยให้กินอีก"
หยางเฟยตักอาหารเข้าปากคำแล้วคำเล่าด้วยความเอร็ดอร่อยและยังยื่นจานไปขอเพิ่ม เรณุกาเองก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ดีใจที่เขาชอบอาหารที่เธอทำ อย่างน้อยมันก็ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้นจากที่ก่อนหน้านี้รู้สึกห่างเหิน ตอนนี้เรณุกาเริ่มชินกับการที่มีหยางเฟย
