Nadir Kartal’ın ölümü şehirde yankılandı. Sokaklarda fısıltılar dolaşıyordu:
— “Aslan Kartal’ı da bitirdi.”
— “Artık kimse ona karşı gelemez.”
— “Şehir onun.”
Ama herkes biliyordu ki bu sözlerin ardında korku vardı. Çünkü bir Kartal ölürse, yerine bir diğeri doğardı. Kartal ailesi susuyordu ama bu suskunluk, fırtınadan önceki sessizlikti.
Aslan, malikanesinin büyük salonunda adamlarıyla toplantı halindeydi. Masanın etrafı gerilimle doluydu.
Cem söze girdi:
— “Abi, Nadir’in ölümünden sonra Kartal’lar boş durmayacak. İntikam yemini edecekler. Şimdi barış istemeyecekler.”
Başka biri öne atıldı:
— “Aslan Bey, artık şehrin tamamını sizin kontrol etmeniz lazım. Kartal’lar korkudan köşelerine çekilene kadar durmamalıyız.”
Ama bir başkası sesini yükseltti:
— “Hayır! Onları köşeye sıkışt
