Sabahın ilk ışıkları, Aslan’ın malikanesinin pencerelerinden içeri süzülüyordu. Fakat içerideki hava dışarıdaki aydınlıktan çok uzaktı. Cem yaralı hâlde yatakta can çekişiyor, doktorlar ellerinden geleni yapıyordu. Elif başında beklerken Aslan odanın köşesinde sigarasını söndürüp karanlığa bakıyordu.
— “Onu kurtarabilecekler mi?” diye sordu Elif.
Doktor derin bir nefes aldı.
— “Kurşun kaburgasına zarar vermiş. Şansı var, ama çok zayıf.”
Elif gözyaşlarını tutamadı. Cem’in yüzündeki solgunluk, bu savaşın bedelinin ne kadar ağır olduğunu bir kez daha gösteriyordu.
Aslan hiçbir şey söylemedi. Yalnızca pencereden dışarı bakmaya devam etti. İçindeki öfke, sessizliğine gömülüyordu.
⸻
İntikam Ateşi
Gece olduğunda Aslan, adamlarını toplantıya çağırdı. Masanın başında oturuyordu, yüzünde ölü
