หวงรักเจ้านาย

ไม่ปล่อยให้พัก

แก่นกายร้อนทะลุทะลวงจ้วงแทงไม่ยั้ง ร่างนุ่มนิ่มสั่นไปทั้งตัวเธอยืนไม่ไหวแล้ว เขาจึงใช้มือประคองสะโพกยกมันขึ้นเล็กน้อย แล้วเร่งจังหวะการสอดใส่ ทั้งลึกทั้งแรงถึงใจ คนโดนปลุกเร้าสะสมอารมณ์ไว้เต็มเปี่ยมมากพอที่พร้อมจะพวยพุ่งออกมา เคลซีย์สะกดกั้นเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป เมื่อคลื่นอารมณ์ความรู้สึกตีรวนปั่นป่วนแทบบ้าคลั่ง เธอปล่อยน้ำหวานใสออกมา ในจังหวะที่เขาเองก็พ่นน้ำรักใส่เธอเช่นกัน

“อื้ออ ซี้ดด ยืนไม่ไหวแล้วค่ะ” แคลร์แทบหมดแรงพูด ซบหน้าลงกับบ่ากว้าง ทิ้งน้ำหนักตัวลงบนฝ่ามือทั้งสองข้าง ที่ประคองสะโพกอยู่ เธอรู้สึกชาไปหมดตั้งแต่สมองยันปลายเท้า ทั้งเหนื่อยทั้งเบลอรวมถึงสมองที่มีการหมุนคว้าง ทำให้อยากซบลงแล้วหลับตาอยู่นิ่งๆ ได้ยินเสียงหอบหายใจและรับรู้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจที่ไม่ปกติ

“มันยังไม่จบหรอก”

ร่างเปลือยเปล่าขาวผ่องถูกพามายังเตียงนอนกว้างขนาดคิงส์ไซส์ ตาและมือของเธอยังคงถูกพันธนาการเอาไว้ แคลร์นอนอ่อนระทวยทิ้งน้ำหนักลงไปบนเตียงนุ่ม หญิงสาวสติเลือนรางจากบทรักที่เร่าร้อน ยังไม่ทันจะได้หายเหนื่อย เธอรู้สึกเหมือนมีวัตถุบางอย่างสัมผัสไปทั่วร่างกายอย่างแผ่วเบา สร้างความซ่านสยิวขนลุกชันไปทั้งตัว

“อะ พะ พอแล้วค่ะ” เคลซีย์บิดเร้าร่างกายตามอารมณ์นำพา เขาปลุกปั่นสร้างความร้อนไปทั่วทั้งตัว ทำได้แค่บิดไปมาจิกมือที่อยู่เหนือศีรษะทั้งสองข้างเข้าหากันเพื่อระบายความเสียดเสียวที่ได้รับ

แดร์เรนไม่ฟังคำร้องขอ เขาเป็นคนกำหนดเองว่าพอหรือไม่พอ ชายหนุ่มปัดขนนกไปทั่วร่างหวานฉ่ำ จับเรียวขาน้อยๆ แยกออกจากกัน แล้วใช้ขนนกปัดป่ายเบาๆ ลงที่เนินเนื้อตรงจุดรวมความรู้สึก แคลร์ร้องครางกระเส่าหวามไหวและตื่นเต้นไปพร้อมกัน เขาปลุกอารมณ์จนเธอควบคุมตัวเองไว้ไม่ไหว น้ำหวานฉ่ำแฉะเริมไหลออกมาอีกครั้ง

“ยังไม่พอ” เมื่อเล่นกับร่างกายนุ่มนิ่มจนพอใจแล้ว เขาขึ้นคร่อมร่างสวยแล้วจับแก่นกายถูไถไปบนเนินเนื้อนิ่ม กดทิ่มลงไปครั้งเดียวจนสุดลำ

“อะ ซี้ดด”

แดนกดแช่ความแข็งแกร่งไว้สักครู่ เอื้อมมือไปปลดผ้าที่พันข้อมือเธอไว้ พร้อมกับเปิดผ้าปิดตาออก ดวงตาหวานฉ่ำเยิ้มมองสบตา แคลร์กระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับโฟกัสสายตา เธอเห็นแค่เขาเท่านั้นในตอนนี้ ใบหน้าคมเข้มจ้องมองเธอไม่ละสายตาเช่นกัน แววตาดุทรงพลังไม่ได้ทำให้เคลซีย์กลัว ตรงกันข้ามเธอรู้สึกถึงความเร่าร้อนและความเซ็กซี่ของคนบนร่าง

เมื่อมือเป็นอิสระแล้วเธอยกมันขึ้นกอดรอบคอแกร่ง แอ่นสะโพกรับการสอดใส่ที่หนักหน่วง แดร์เรนไม่เคยเล่นแบบนี้กับเธอมาก่อนเลย เป็นครั้งแรกที่เขาลงโทษที่กล้าดื้อขัดคำสั่ง เป็นลงโทษที่เหนือกว่าจินตนการไว้ มันทรมาน ซ่านสยิว แต่เธอก็ชอบการลงโทษแบบนี้ที่สุด

“อย่าขัดคำสั่ง”

“ค่ะ มะ ไม่ทำแล้วค่ะ” ก็แค่ตอนนี้เท่านั้นแหละ ต้องการปลดปล่อยอารมณ์ที่คั่งค้าง ต้องการให้เขาพาเธอไปถึงฝั่งฝัน เลยยอมจำนนทุกอย่าง ศิโรราบในทุกคำพูดของเขา

แดร์เรนพอใจในคำตอบสอบสะโพกแกร่งลงเน้นๆ ในจังหวะที่หนักหน่วง เขาแข็งแรงและทรงพลังมาก ชายหนุ่มหยัดกายขึ้นแล้วจับเรียวขาสวย แยกออกกว้าง ถอนตัวตนออกช้าๆ แล้วกดเข้าไปใหม่โรมรันอย่างรวดเร็ว แคลร์ร้องครางระงมถูกกดลงแทบจมลงไปในเตียง

“ดะ แดนน มะ ไม่ไหวแล้ว เร็วอีก”

เคลซีย์เรียกร้องพร้อมตอบสนองด้วยการแอ่นสะโพกรับการสอดใส่ หญิงสาวรู้สึกอัดอั้นจนทนไม่ไหว แก่นกายของเขากระตุ้นจุดรวมความรู้สึก จนภายในช่องทางรักกระตุกรัดตามธรรมชาติ น้ำแห่งความสุขสมไหลนองออกมา ปะปนกับน้ำรักของเขาที่อัดพ่นใส่ความอ่อนนุ่ม

“อื้อ อย่าดื้อกับผมอีก” แดนครางต่ำแต่ก็ไม่ลืมคำขู่ เขาไม่ต้องการให้แคลร์ต่อต้านขัดคำสั่ง เพราะนั่นหมายถึงเธอจะไม่ปลอดภัย

เคลซีย์ทำได้เพียงแค่พยักหน้าเพราะล้าเหลือเกิน บทรักสุดร้อนถึงสองครั้งทำให้เธอหมดแรง สมองว่างเปล่าไร้สำนึกรู้คิด มีเพียงอย่างเดียวที่อยากทำตอนนี้คือนอนหลับตานิ่งๆ หมอกขาวโพลนในสมองพรากสติสัมปชัญญะไปจนหมดสิ้น ไม่กี่นาทีต่อมาแดร์เรนสังเกตเห็นว่าคนตัวเล็กนอนหลับด้วยลมหายใจที่สม่ำเสมอ

แดนดึงผ้าห่มผืนหนามาคุมร่างกายที่เปลือยเปล่าเอาไว้ ตัวเขาลุกจากเตียงเดินไปหยิบเสื้อคลุมในห้องน้ำ ก่อนจะออกมานอกห้องเพื่อรอฟังรายงานความคืบหน้าที่สั่งให้ลูกน้องไปทำ ชายหนุ่มเข้าไปที่ห้องทำงานกดโทรศัพท์เรียกเลขาคนสนิท ไม่เกินนาทีคนของเขาก็เข้ามาในห้องตามคำสั่ง

“ได้เรื่อง?”

แดนไม่ปล่อยเรื่องทิ้งไว้นาน ทันทีที่เขาเห็นเหตุการณ์ผ่านกล้อง นอกจากสั่งให้เอเลนาตามไปคุ้มกันแล้ว ยังสั่งทีมงานของเขาลงพื้นที่เก็บหลักฐานเพิ่มเติม

“ครับนาย กล้องที่ติดไว้ในห้องทำงานโดยคุณเคลซีย์แฮก เลยทำให้จับภาพไม่ได้ แต่จากร่องรอยของทีมที่ไปเก็บหลักฐาน พบว่าชายชุดดำคนนั้นหาอะไรบางอย่าง” เลขาคนสนิทรายงานอย่างละเอียด

“ตามรอยได้ไหม?”

“ไม่ได้ครับ ค่อนข้างมืออาชีพ”

“ฉันต้องการรู้ มันเป็นของใคร”

“ผมจะให้ลูกน้องจัดการสืบให้เร็วที่สุดครับ นายครับ ผมขออนุญาตวิเคราะห์ได้ไหมครับ” ไม่สามารถล่วงรู้ได้ว่าเจ้านายของเขาอยู่ในอารมณ์ไหน ต้องการความคิดเห็นหรือไม่ เขาจึงต้องขอก่อน

“เชิญ” แดร์เรนบอกพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่

“ผมคิดว่ามันไม่ได้ตั้งใจทำร้ายคุณเคลซีย์ มันหาอะไรบางอย่างไม่เจอ เลยเข้าไปที่ห้องนอนและคาดว่าจะเจอเจ้านาย แต่มันพบคุณเคลซีย์และตั้งใจจะออกจากห้อง เพียงแต่คุณเคลซีย์ตื่นมาเสียก่อน ที่ผมเดาคือมันตั้งใจมาหาของเท่านั้น แต่ไม่สามารถระบุได้ว่าของที่มันต้องการคืออะไร”

“ของ?”

เมื่อพูดถึงสิ่งของเขาก็ขมวดคิ้วเหมือนนึกอะไรออก แดร์เรนเดินออกไปที่โซฟาในห้องรับรอง หยิบกระเป๋าสุดหวงของแคลร์ขึ้นมา จำได้ว่ามันเป็นฮาร์ดดิสกับไดร์ฟสำรอง เขาเดินเข้ามาในห้องอีกครั้งพร้อมกระเป๋าสะพายใบนั้น วางมันไว้บนโต๊ะแล้วหยิบอุปกรณ์เชื่อมต่อขึ้นมา เปิดซุปเปอร์คอมพิวเตอร์แล้วรอระบบทำงาน

เมื่อเชื่อมต่อได้แล้วปรากฏโฟลเดอร์งานต่างๆ ที่ดูจากชื่อแล้วไม่มีอะไรผิดปกติ แดนไม่ได้กดเข้าไปดูในแต่ละโฟลเดอร์เพราะเขายังมีมารยาทอยู่บ้าง เลยปิดการเชื่อมต่อแล้วนำอุปกรณ์ของแคลร์เก็บเข้ากระเป๋าเหมือนเดิม

“ของอะไรที่ต้องการ”

แดร์เรนเปิดประเด็นเพื่อให้เลขาส่วนตัวช่วยวิเคราะห์เหตุการณ์ด้วย หรือมันอยากได้อย่างอื่นในอพาร์ทเมนท์เพราะคิดว่าเขาเก็บไว้ที่นั่น เป็นไปได้ที่มันอาจจะย่องเข้ามาเก็บเขา โดยคิดว่าเขาอาศัยอยู่ที่นั่นในคืนนี้ ถ้าเช่นนั้นคงเป็นพวกกระจอกที่ส่งมา ไม่รู้จักหาข้อมูลให้ถี่ถ้วน

“บางทีเป้าหมายของมันคือนายก็ได้ครับ”

“ก็อาจจะ”

แดนไม่ได้ตัดประเด็นของเคลซีย์ออกไป ทำไมเธอต้องแฮกกล้องตัวที่ห้องทำงาน มันต้องมีความลับอยู่ในฮาร์ดดิสของเธอนั่นแหละ เขาแค่ไม่รู้ว่าอยู่โฟลเดอร์ไหนเท่านั้น มีคนเดียวที่รู้...คือคนที่นอนหลับสบายอยู่ในห้อง

“ผมให้คนเร่งตามตัวแล้ว ไม่เกินพรุ่งนี้น่าจะเรียบร้อยครับนาย” เลขาคนสนิทรู้ว่าเจ้านายเป็นคนไม่ชอบรอ ทีมของเขาทุกคนผ่านการฝึกมาเป็นอย่างดี เป็นมืออาชีพที่ทำงานรวดเร็ว แต่ส่วนที่เขาไม่ได้รายงานนาย คือชายชุดดำมันมีความเป็นมืออาชีพสูงมากๆ แทบไม่ทิ้งรอยอะไรไว้ให้แกะ