Chapter 2 Fascinated

828 Words
Aria POV Nag ayos ako ng gamit sa dressing room, ready na pauwi, then Mikey approaches me, isa sa mga kaibigan ko dito sa club. Oy ano yun, gwapo and super yummy yung nakatable mo huh? Kahit may idad na, halatang madatung ang dating nagbigay ng tip para sayo, andun kay manager; saad nya sakin. Halatang inoobserhan ang customer ko kanina. Talaga! Mabait yon, masarap kausap. Nag enjoy nga ako eh kaya lang need ko nag mag out. Uuwi kana, tayo na? Hintayin kita sa labas; tanong ko sa kanya kasi malapit lang bahay namin at para may kasama ako. Mommy out na ako; paalam ko sa handler at same time manager namin dito sa bar. Kahit strikto sya samin pero mabait at inalagaan kami, di tinatrato na iba, pamilya na turingan namin dito sa isat isa. Ohh, may tip ka dito, bigay nung nakatable mo kanina, galante hah, binigyan ka ng 5k kasi nag enjoy daw sya kausap ka; Inform nya sakin. Ah talaga Mommy? Masayang kong sabi sa manager namin. Thank you naman kasi kailangan ko talaga yan ngayon. Pambayad sa lending, due date ko na tomorrow. Pasalamat ko sa kanya. Oo nga pala kumusta nanay mo? Tanong nya sakin. Ayun sa awa ng Dios ok na siya, tanggap na nya na wala na si Tatay, unti unting nakarecover na. Ang hirap talaga ng buhay, Dami ko pang bayarin, pagkatapos nawala si Itay; reklamo ko sa kanya kasi isa sa mga tumulong sakin nung naospital ang Tatay ko. Ganun talaga ang buhay, tiis tiis muna, pasaan ba't makaraos karin ; simpatya niyang sagot sakin. Sana matapos na to paghihirap ko, nga pala saka na ako magbayad sayo huh, unahin ko muna tong lending and mga kapitbahay ko na utang; paumanhi kong saad. Ok lang di ko pa naman kailangan ang pera sa ngayon. Huwag mo muna isipin yun. Hay, talagang blessed ako sa inyo, palagi kang andiyan para sakin; nag smile lang sya sakin. Ok lang yun, sino pa ba ang magtulungan kundi tayo tayo lang; dagdag pa niyang sabi sakin na nagpa lambot ng loob ko. Sige alis na ako kasi maaga pa schedule ko tomorrow sa klase. Paalam ko sa kanya. Sige ingat kayo pauwi. Bye. Pag dating ko ng bahay, tulog na ang anak ko. Naawa ako sa kanya, halos di niya ako nakikita sa araw, linggo lang bonding namin. Gustuhin ko man, wala akong magagawa, need kong magtrabaho para sa amin. Halos wala na akong oras aking sarili. Sa linggo gusto ko syang ipasyal sa park. Anak kung sana nagkaroon ka ng responsableng ama, mas masaya siguro kasi dalawa kaming matutulungan para buhayin ka, at may father figure katulad ng kalaro mo. Kaya lang wala tayong maaasahan sa isang tulad nya. Promise ibibigay ko lahat ng pagmamahal sayo; kausap ko ng mahina sa anak ko na natutulog. Lord, gabayan mo ako, ikaw na bahala sakin sa araw araw. Bigyan nyo pa po ako ng lakas para harapin ang lahat ng pagsubok. sambit ko sa panginoo bago matulog. Kerr POV I'm smiling while driving back to the resort. Iwan ko bah, nag enjoy akong kausap si Aria. First time kong nag enjoy kausap ang simpling tao lang. She is smart, ang gaan niyang kausap, carefree, has bubbly personality, easy to get along, walang kimi, marami akong nalaman sa kanya, napilitan lang siyang mag work dito dahil sa matinding pangangailangan, eldest of the family, nagkasakit sa matagal na panahon ang ama at kamamatay, walang stable source of income, undergrad, mahirap, may kapatid na sinusuportahan. What a heartbreaking situation. I understand her choice, di naman ako mapag husga na tao. Who am I to judge her way of living? In her case its survival talaga, walang makapitan. I'm so blessed, I was born with money, never ako naka encounter ng paghihirap kung pera ang usapan. She's a single mom too at early age. I salute her for the courage to face the world at a young age with bigger responsibility. Di siya sumasama I take out ng customer, hanggang sayaw lang daw sya at table. Strict din ang policy ng management nila, di pwedeng pwersahin if ayaw. May choice sila, they respect their employees wishes. Unlike sa kalakaran sa ibang lugar, bihira na ang management priority ang tauhan nila. The night is still young so I decide to have a road trip, just to kill time. I feel energetic today, I don't know why. It might be the alcohol i drink tonight. It's been a while since I had alcohol in my system. The night was lovely. I wish i could bring Aria here to extend our conversation but i understand her time is limited, too much responsibility. After a few kilometres drive I head back to the hotel. That night I slept with peace in my mind. I feel light and my heart is at peace as well. I was fascinated and inspired by Aria's story.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD