Bölüm 9: Sessiz Çığlığın Rengi
Dilan, Berivan'ın gözlerindeki o buz gibi, delice parıltıyı gördüğü an, içinde garip bir ürperti hissetti. Bu, alışık olduğu korku ya da boyun eğmişlik değil, tehlikeli bir dinginlikti. Sanki bir ip daha kopmuş, Berivan'ın içindeki son bağ da çözülmüştü. Ama Dilan, kendi öfkesinin büyüklüğü karşısında bu ürpertiyi hemen bastırdı. Bu, sadece bir umutsuzluk bakışıydı, ona meydan okuyamazdı. Sert bir ifadeyle döndü ve banyodan çıktı, arkasında, diz çökmüş, yırtık gelinliğine bakan bir hayalet bırakarak.
Berivan, Dilan'ın ayak sesleri uzaklaşana kadar hareket etmedi. Yerdeki soluk, lekeli gelinliğe bakakaldı. Kumaş, sadece toz ve kir değil, bir ailenin, bir aşkın ve kendi onurunun çürüyüşünü de üzerinde taşıyor gibiydi. Dilan'ın "leke" dediği şey, artık onun va
