Bölüm 10: Kanlı Tohum
Gülizar Ana, Berivan'ın odasından çıktığında yüzü kül gibiydi. Avuçlarının içi terlemiş, kalbi genç bir kadın gibi hızlı hızlı çarpıyordu. Berivan'ın o son bakışı, o buz kesen ses tonu, odada hissedilen ölümcül tehdit... Bunlar, onun yıllardır alışık olduğu itaatkâr, kırılgan gelin değildi. Bu, başkaldırmış, köşeye sıkıştırılmış ve artık korkacak hiçbir şeyi kalmamış bir canavardı. Bu durumda onu Hacı Bey'e vermek imkansızdı. Ama evde tutmak da bir o kadar tehlikeli. Bir kısır döngünün içinde debelenip duruyorlardı.
Bir süre koridorda, yaslandığı duvarın soğukluğunu hissederek durdu. Nefesini toparlamaya çalıştı. Aklına bir fikir geldi. Belki de Volkan haklıydı. Belki de Berivan'ı göndermek bir onur meselesiydi, ama Gülizar Ana'nın anladığı anlamda değil. Berivan'ı
