“ พี่สาวมาถึงแล้วค่ะคุณพ่อ ” เรศินินได้ยินเสียงผู้หญิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เมื่อแม่นำเธอเดินเข้าไปในตัวบ้าน ส่วนของห้องรับแขก
ท่ามกลางโซฟาหนังนำเข้าชุดหรู แสงไฟสีส้มอ่อนสาดลงมาจากแชนเดอเลียคริสตัลที่เปิดมันเอาไว้เพื่อความสวยงามแม้จะเป็นกลางวันแสก ๆ ก็ตามที มีร่างบอบบางที่ตรงกลางลำตัวเนินนูนของหญิงสาวผิวขาวจนซีด ใบหน้าหวาน ผมยาวแต่ถักเปียเดี่ยวไว้เรียบร้อย สวมชุดคลุมท้องแขนตุ๊กตาสีขาวลายดอกไม้กระจุ๋มกระจิ๋มยืนอยู่พร้อมรอยยิ้ม
“ มาถึงแล้วเหรอ ”
ชายกลางคนร่างสันทัด ผิวขาวเช่นเดียวกับหญิงสาวคนนั้นเดินเข้ามา ดวงตาเขาเล็กหยีอย่างคนมีเชื้อสายแผ่นดินใหญ่
“ สวัสดีค่ะ ” เรศินินวางของลงบนโต๊ะแล้วรีบยกมือขึ้นไหว้ทั้งคู่ก่อนที่แม่จะได้แนะนำ
“ เอ่อ นี่คุณลุงพศินจ้ะ ส่วนนี่ก็หนูพรีม ลูกสาวของคุณลุง ส่วนนี่ก็ยัยเรค่ะ เรศินิน ลูกสาวของฉัน ” แม่ของเธอกล่าวแนะนำทั้งสองฝ่าย
“ ยินดีที่ได้รู้
