ALFA KRAL’dan bunu kaldıramazdım. Ben her şeyi yoluna koymaya çalışırken beni alfalarımın önünde küçük düşürecek böyle bir hareketi yapmamalıydı. Eylül'ün aniden odadan çıkması, üzerimdeki tüm bakışları üzerime çekmişti. İçimde öfke dalga dalga yükselirken, kendimi kontrol etmek zorundaydım. Şu an, en ufak bir yanlış hareket yaparsam, sadece Eylül’ü değil, otoritemi de kaybedebilirdim.
Etrafımdaki alfalar şaşkınlıkla beni izliyordu. Onların önünde daha fazla zayıf görünemezdim. Derin bir nefes alıp yüzüme kayıtsız bir ifade yerleştirdim.
"Afiyet olsun, alfalar." dedim, sesimin titrememesine dikkat ederek.
Sonra arkamı dönüp, uzun adımlarla yemek odasından çıktım. Adımlarım kararlı görünüyordu ama içimde fırtınalar kopuyordu. Eylül’ün odasına doğru ilerlerken, hem Lycan’ımı hem de kurtum
