Kahvaltı yaparken Bora, “Buradan çıkışta odanda terziler seni bekliyor olacak,” dedi sakince.
Kaşığımı yavaşça kaseye bırakıp ona baktım. “Ne terzisi?” diye sordum şaşkınlıkla.
Bora, sanki bu soruyu sormam bekleniyormuş gibi hafifçe gülümsedi. “Canım, hani eşleşme töreni falan?” dedi keyifle, kaşlarını hafifçe kaldırarak.
“Haa, o mesele…” dedim ağzım doluyken, pek de umursamadan.
Bora kahkaha attı. “Ağzın doluyken konuşmamalısın,” dedi alaycı bir ifadeyle.
Ben de ona sırıtarak karşılık verdim. Kahvaltıyı rahat bir şekilde tamamladıktan sonra Bora’yla birlikte mutfağın çıkışına kadar yürüdük.
“Ben ofisteki işlerimi halletmem gerekiyor,” dedi kapıya yaklaştığımızda. “Bugün için sana terzilerle başarılar dilerim.”
Bunu söylerken eğilip alnıma kısa bir öpücük kondurdu.
İçimde istemsiz
