“อยากไปทำงานแล้วทำไหวหรือไง ไม่ใช่ไปทำตัวให้เป็นภาระคนอื่นอีกนะ”
กานต์ธีรานิ่งไปนิดแล้วพูดเสียงแผ่วออกมา
“ฉันทำงานไหวค่ะ รับรองว่าจะไม่ทำตัวให้เป็นภาระใครแน่นอนค่ะ”
“คุณติดต่อแม่คุณได้หรือยัง” อยู่ ๆ อัคนีก็เปลี่ยนเรื่องถาม กานต์ธีราที่ได้ยินก็ทำหน้าหม่น ๆ ก่อนจะพูดเสียงแผ่วเบา
“ยังเลยค่ะ”
อัคนีถอนหายใจเสียงหนัก ๆ แล้วพูดออกมา
“ผมให้ไกรไปตามหาแม่คุณแล้ว แต่ดูเหมือนจะคลาดกันตลอด แล้วคุณรู้เรื่องแม่คุณกลับไปเล่นในบ่อนไหม”
“ก็พอสงสัยอยู่บ้างค่ะ แต่พอถามท่านก็ปฏิเสธว่าไม่ได้ไปตลอด ถามมากท่านก็หาว่าไม่ไว้ใจถ้าถามมากจะกลับไปเล่นอีก” กานต์ธีราบอกตามที่เคยคุยกับแม่
อัคนีพอได้ยินก็ถอนหายใจอีกครั้งแล้วถามเสียงเรียบนิ่งในสิ่งที่คิดว่าน่าจะกำลังจะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้แน่
“ถ้าครั้งนี้แม่คุณติดหนีพนันอีก คุณจะหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้”
คำถามที่อัคนีถามเป็นสิ่งที่เธอถามตัวเองมาตลอดทั้งคืนว่าจะทำยังไ
