หลังจากนั่งทำงานยังไม่ถึงครึ่งวันอาการป่วยของกานต์ธีราก็กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง แต่เจ้าตัวปกปิดเอาไว้ แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นสายตาของชลิชาไปได้
“เกรซเป็นอะไรหรือเปล่า” ถามเพราะเธอเห็นท่าทางกระสับกระส่ายของกานต์ธีรา
“ไม่เป็นอะไรค่ะ” ปากพูดปฏิเสธไปแต่ดูเหมือนว่าชลธิชาจะไม่เชื่อ เธอลุกขึ้นมาจับแขนอีกฝ่ายแล้วต้องสะดุ้งพร้อมกับร้องขึ้นมาอย่างตกใจ
“ตายแล้วเกรซ! ทำไมตัวร้อนขนาดนี้ ไข้กลับมาอีกแน่เลย ไปนอนห้องพยาบาลไหมเดี๋ยวพี่พาไป”
“ไม่ต้องหรอกค่ะพี่ชล เดี๋ยวเกรซกินยาก็น่าจะดีขึ้น” เพราะไม่อยากเป็นตัวภาระให้ใครทำให้กานต์ธีราต้องฝืนพูดและยิ้มให้แม้จะปวดศีรษะและปวดตัวก็ตาม และตอนที่ชลธิชากำลังจะพูดอะไรประตูห้องทำงานก็เปิดออกพร้อมกับร่างสูงของอัคนีและไกรที่กำลังจะออกไปข้างนอก พอเห็นชลธิชายืนพูดบ่นอยู่เลยรีบเดินไปดู
“มีอะไรหรือเปล่าคุณชล”
“เกรซไข้ขึ้นค่ะบอส ตัวร้อนจี๋เลย” ชลธิชารีบบอก เห็นจะมีแต่อัคนีเ
