บทที่ 3 แล้วเรามารอดูกัน 3
938 Words
หลังจากนั่งสงบสติอารมณ์อยู่คนเดียวสักพักกานต์ธีราก็เดินออกมาจากห้องทำงานของอัคนี และสายตาก็หันไปเห็นวารีที่มายืนรออยู่ก่อนแล้ว
“มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ป้าแววให้มาเชิญคุณไปที่ห้องครัวค่ะ” วารีบอกตามที่ได้รับคำสั่งมา
“ได้ค่ะ” กานต์ธีราพูดและพยักหน้าพร้อมกับเดินตามสาวใช้ไปที่ห้องครัวของบ้าน
พอไปถึงก็ต้องมองอย่างแปลกใจเมื่อเห็นว่าห้องครัวของบ้านหลังนี้ดูใหญ่โตเหมือนกับว่ามีคนในบ้านหลายสิบคนอย่างนั้นแหละ
“นั่งก่อนสิคะ” ป้าแววพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าคนที่ต้องการเจอเดินเข้ามาแล้ว
กานต์ธีราเดินเข้าไปนั่งพร้อมกับยิ้มให้คนอื่น ๆ ที่นั่งอยู่ด้วย
“คนอื่น ๆ ออกไปก่อนป้ามีเรื่องจะคุยกับคุณกานต์ธีราเป็นการส่วนตัว” ป้าแววพูดขึ้นและไม่ต้องมีคำพูดครั้งที่สอง ทุกคนต่างก็ลุกออกจากห้องครัวไปทันที
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องครัวแล้วป้าแววก็หันมามองหน้าหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะพูดพร้อมกับสังเกตท่าทางของผู้หญิงคนนี้ไปด้วย
“ป้าได้รับมอบหมายมาให้สอนงานคุณ คุณพร้อมจะฟังหรือยังคะ”
“พร้อมค่ะ แต่ป้าเรียกเกรซเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ”
ป้าแววเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่ากานต์ธีราจะพูดแบบนี้
“ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นป้าจะบอกงานของคุณและรายละเอียดเกี่ยวกับคุณไฟให้ฟัง”
“ตอนเช้าก่อนคุณไฟตื่นคุณเกรซต้องเข้าไปเตรียมเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวในห้องให้เรียบร้อยนะคะ ส่วนตอนเย็นก็ทำเหมือนกัน เวลาก็คือก่อนที่คุณไฟจะกลับ ส่วนเรื่องอาหารเดี๋ยวป้าจะเป็นจัดการเหมือนเดิม”
“ได้ค่ะ”
“เดี๋ยววันนี้ป้าจะให้วารีเข้าไปสอนและช่วยคุณเกรซเตรียมของก่อนนะคะ ถ้าต่อไปมีอะไรสงสัยจะถามป้าหรือวารีก็ได้”
“ขอบคุณป้าแววมากนะคะ” กานต์ธีรายกมือไหว้หญิงสูงวัยอย่างนอบน้อม
ป้าแววพยักหน้าให้เล็กน้อยแล้วเรียกวารีเข้ามาสั่งงานว่าให้ช่วยสอนกานต์ธีราทำอะไรบ้าง แต่กว่าจะได้ทำก็ต้องรอให้อัคนีออกจากบ้านเสียก่อน
“เดี๋ยวผมจะออกไปข้างนอก ถ้าผมกลับมาไม่ทันมื้อเย็นคุณก็กินข้าวไปก่อนเลยไม่ต้องรอ บอกให้ป้าแววตั้งโต๊ะให้แล้วกัน” พูดจบอัคนีก็เข้าไปนั่งในรถที่ไกรเปิดรออยู่ก่อนแล้ว
“ทางสะดวกแล้วพี่วารีมีอะไรจะสอนก็จัดเต็มมาได้เลยค่ะ” กานต์ธีราพูดออกมา เธอรู้ว่าวารีอายุมากกว่าเธอหลายปีและเคยทำหน้าที่มาก่อนเลยมีความชำนาญมากกว่าใคร
“งั้นตามพี่ขึ้นไปที่ห้องของคุณไฟกันเถอะค่ะ”
วารีเดินนำกานต์ธีรามาที่ห้องนอนใหญ่ซึ่งอยู่ปีกซ้ายมือของบ้าน ทันทีที่เปิดเข้าไปในห้องก็เห็นว่าภายในถูกตกแต่งด้วยสีเทาบ่งบอกให้รู้เลยว่าอัคนีเป็นผู้ชายสีเทาเกือบดำมืดด้วยซ้ำ วารีสอนให้ทำทุกอย่างตั้งแต่เก็บที่นอนจัดที่นอนและเตรียมเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่าง ห้องน้ำและห้องแต่งตัวแยกออกมาเป็นสัดส่วนจากห้องนอนอย่างชัดเจนจนกานต์ธีราคิดว่าอัคนีเป็นเจ้าชายสูงศักดิ์มาจากไหนที่ต้องมีคนเตรียมให้ขนาดนี้
“จำได้ไหมคะ” วารีถามเมื่อสอนทุกอย่างให้หญิงสาวรู้
“จำได้ค่ะ ขอบคุณพี่วารีมากนะคะที่ช่วยสอนให้” กานต์ธีรายกมือไหว้หญิงสาวรุ่นพี่อย่างไม่ถือตัว
“อุ๊ย! ไม่ต้องไหว้พี่หรอกค่ะ พี่เป็นคนรับใช้เอง” วารีรีบร้องห้ามขึ้นมาทันที
“เกรซก็เป็นคนรับใช้เหมือนกันค่ะ” เธอรู้ฐานะของตัวเองดีว่าเป็นอย่างไร
...
“ไกรเดี๋ยวนายจัดคนคอยตามดูพฤติกรรมคุณญาณีให้ทีนะว่าวัน ๆ หนึ่งไปไหนไปกันใครบ้าง” อัคนีพูดขึ้นมาระหว่างที่นั่งรถออกไปตามนัดของลูกค้า
“นายคิดว่าคุณญาณีจะเข้าบ่อนอีกเหรอครับ” ไกรถามด้วยความอยากรู้
“อืม คนเราน่ะเล่นการพนันจนติดไม่มีทางจะเลิกได้ง่าย ๆ หรอก และฉันก็เชื่อว่าเขาไม่ทางเลิกได้แน่ ๆ ยิ่งรู้ว่ากานต์ธีราหาเงินมาใช้หนี้ได้ง่ายแบบนี้ยิ่งไปกันใหญ่” อัคนีพูดตามที่คิดและเห็นสายตาของญาณี
“ได้ครับเดี๋ยวผมจะจัดคนให้คอยเฝ้าดูคุณญาณีไว้” ไกรรับคำนิ่ง ๆ เพราะเขาเองก็คิดเหมือนที่เจ้านายพูดเหมือนกัน
อัคนีนั่งคิดถึงเรื่องที่คุยกับกานต์ธีรา แววตาความถือดีความไม่ยอมลงให้เขาพอเห็นแล้วสนุกดี ทั้งอยากรู้ว่าหญิงสาวจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า แต่เขาก็มั่นใจว่าสักวันกานต์ธีราต้องเป็นฝ่ายมาขอความช่วยเหลือและคลานขึ้นมาอยู่บนเตียงเขาเองอย่างแน่นอน เพราะที่ผ่านมาก็ไม่เห็นผู้หญิงคนไหนที่เข้ามาในชีวิตเขาแล้วไม่ต้องการเงินสักคน ตอนแรกปากก็ไม่เอา ๆ นานไปก็เงินมาผ้าหลุดทุกที
“ผมจะคอยดูว่าคุณจะหยิ่งทะนงตัวได้นานแค่ไหน”
++++++
- Writer
