ไฟรักสัญญาเถื่อน

บทที่ 4 งานใหม่ 1

วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่กานต์ธีราจะทำงานที่บริษัทเดิม เธอยื่นเรื่องลาออกและเคลียร์งานเก่าให้หัวหน้าเรียบร้อยแล้ว ระหว่างนั้นเธอก็ต้องคอยตอบคำถามเพื่อนร่วมงานรวมไปถึงหัวหน้าที่ขยันถามไถ่ว่าเพราะอะไรถึงลาออก แต่พอทุกคนรู้ว่าเธอจะย้ายไปทำงานที่ไหนต่างก็พากันอิจฉาและยินดีด้วยทั้งนั้น คงจะมีแต่ตัวเองที่ไม่ได้รู้สึกยินดีอะไรรวมไปถึงนาราเพื่อนสนิทที่คอยถามด้วยความเป็นห่วง เพราะรู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นอย่างดี

“เก็บของเรียบร้อยแล้วใช่ไหมเกรซ” นาราถามเพื่อนรักในช่วงเวลาเลิกงาน

“อืม เก็บหมดแล้ว” กานต์ธีราพูดและยกกล่องกระดาษใบย่อมที่มีของใช้ส่วนตัวอยู่ในนั้นแล้วเดินไปที่ลิฟต์เพื่อลงไปข้างล่างพร้อมกับมองไปรอบ ๆ สถานที่เดิม ๆ อย่างนึกใจหาย

“เฮ้ย” เสียงถอนหายใจของนาราทำให้คนที่เดินอยู่ข้าง ๆ ต้องหันมามองก่อนจะเอ่ยถามขึ้นมา

“เป็นอะไรถอนหายใจซะดังเลย”

“ฉันเป็นห่วงเธอน่ะสิ ทำไมนะทำไมฉันไม่มีเงินเยอะ ๆ จะได้ช่วยเธอแทนที่จะเป็นเขา บอกตามตรงนะว่าคุณอัคนีดูไม่น่าไว้ใจเลย เขาช่วยเหมือนหวังผลยังไงไม่รู้” นาราพูดบ่นเพราะรู้เรื่องทั้งหมดจากกานต์ธีราแล้วว่าอัคนียื่นข้อเสนออะไรให้บ้าง

“ไม่เป็นไรหรอกฉันไม่ยอมให้เขาเอาเปรียบไปมากกว่านี้แน่” กานต์ธีราพูดเพราะไม่อยากให้เพื่อนไม่สบายใจ ที่จริงเธอไม่ได้เล่าเรื่องงานพิเศษที่อัคนียื่นมาให้ ถ้านารารู้ได้มีการโวยวายและคงเป็นห่วงเธอมากกว่านี้แน่

นาราพยักหน้ารับส่ง ๆ แต่ในใจก็อดเป็นห่วงกานต์ธีราไม่ได้อยู่ดี ด้วยความที่เพื่อนเธอคนนี้เป็นคนไม่ค่อยพูดแต่ชอบเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว

กานต์ธีราลงมาข้างล่างก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้าเข้มที่เป็นคนสนิทของอัคนีมายืนรออยู่ก่อนแล้ว พอไกรเห็นเธอก็เดินเข้ามาหาทันที

“นายให้ผมมารับคุณครับ” ไกรพูดเสียงนิ่งเหมือนเดิมแล้วมองของที่อยู่ในมือของกานต์ธีราก่อนจะถามขึ้นมา

“ของมีแค่นี้เหรอครับ”

“ใช่ค่ะ ที่จริงคุณไกรไม่น่าลำบากมารับฉันเลย ของมีไม่เยอะฉันกลับรถแท็กซี่เองก็ได้” กานต์ธีราพูดออกมาด้วยความเกรงใจ

“ผมทำตามคำสั่งนายน่ะครับ เดี๋ยวผมเอากล่องไปเก็บที่รถก่อน” ไกรพูดแล้วยื่นมือไปรอรับกล่องกระดาษ กานต์ธีราเองก็แต่ถอนหายใจพร้อมกับส่งกล่องในมือให้ชายหนุ่มไปอย่างไม่มีทางเลือกอื่น เพราะรู้ว่าทั้งเจ้านายและลูกน้องต่างก็เผด็จการไม่แพ้กัน

“อีตาหน้าโหดนี่เป็นใครเหรอเกรซ” นาราถามเสียงเบา ๆ แต่มันก็ดังพอทำให้คนที่เพิ่งเดินไปไม่ได้ไกลได้ยินเหมือนกัน

“คุณไกรเป็นลูกน้องคนสนิทของคุณอัคนีน่ะ” กานต์ธีราตอบ

“ไม่น่าล่ะหน้านิ่งหน้าโหดเผด็จการเหมือนกันไม่มีผิด ขี้เก๊กเหมือนกันด้วย” นาราพูดและเบะปากใส่หลังผู้ชายหน้าโหดตัวโต ตั้งแต่รู้ว่าชีวิตกานต์ธีราเกี่ยวข้องกับอัคนีเธอก็คอยตามข่าวคราวของเขาที่มีทั้งข่าวเรื่องการทำงานและเรื่องผู้หญิงทำให้เธออดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้

“เบาๆ สิคุณไกรเขายังเดินไปไม่ไกลเลยนะเดี๋ยวเขาก็โกรธเอาหรอก” กานต์ธีราพูดเตือนและส่ายหน้าไปมาอย่างระอา เพราะนิสัยของนาราดูจะห้าวและไม่กลัวเกรงใครทั้งนั้น แถมยังเป็นพวกปากกับใจตรงกัน และแสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจนว่ารู้สึกยังไง ซึ่งนับว่าเป็นทั้งเรื่องดีและไม่ดี

“โกรธก็โกรธไปสิไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับฉันสักหน่อย ผู้หญิงคนไหนได้เป็นแฟนคงบ้าตาย” นาราพูดออกมาโดยไม่รู้ว่าคำพูดของตัวเองในวันนี้อาจจะทำให้ตัวเองสะดุ้งเองก็ได้

ไกรยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาวร่างเพรียวก่อนจะปรับสีหน้าให้ขรึมแล้วหันมาพูดกับกานต์ธีราอีกครั้ง

“ผมไปรอในรถนะครับ ถ้าคุณกานต์ธีราคุยกับเพื่อนเสร็จแล้วก็ตามไปนะครับ” พูดจบเขาก็เดินเข้าไปนั่งรอในรถทันทีปล่อยให้สองสาวได้คุยกันต่อ แต่ถึงอย่างนั้นสายตาของเขาก็คอยมองไปที่ทั้งสองคนอยู่ดี

“ชิ อีตาขี้เก๊ก” นาราพูดและหันมามองหน้ากานต์ธีราแล้วจับมือของเพื่อนรักเอาไว้ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ไปทำงานที่ใหม่ก็ขอให้เจอเพื่อนร่วมงานที่ดีนะ ถ้ามีใครมาหาเรื่องก็โทรมาบอกฉันได้เลยเดี๋ยวไปจัดการให้ แล้วอย่าลืมโทรมาหาทุกคืนด้วย มีอะไรก็ต้องเล่าให้ฟังอย่าปิดบังกันนะ”

กานต์ธีราหลุดหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำพูดของเพื่อนรักที่เหมือนว่าเธออายุน้อยกว่าอย่างนั้นแหละ

“นี่ฉันแค่ไปทำงานที่ใหม่นะ ไม่ได้ไปออกรบพูดสั่งซะยาวเชียว ทำเหมือนกับว่าเราสองคนจะไม่ได้เจอกันอย่างนั้นแหละ”

“ยังจะมาพูดเล่นอยู่อีก นี่ถ้าบริษัทอีตาหน้ายักษ์นั่นเปิดรับพนักงานฉันจะรีบไปสมัครจะได้ทำที่เดียวกับเธอด้วย” นารามองค้อนเพื่อนรัก เธออุตส่าห์เป็นห่วงยังมาหัวเราะใส่กันอีก

กานต์ธีราเห็นว่าเพื่อนกำลังงอนเธอก็ยิ้มแล้วเดินโผเข้าไปกอดนาราเอาไว้ก่อนจะพูดออกมา

“ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วง แต่คนอย่างฉันทนได้อยู่แล้ว ถ้ามีอะไรจะโทรมาเล่าให้ฟังแน่นอน เธอก็เถอะอยู่ที่นี่อย่าไปซ่ากับคนอื่นนะเดี๋ยวโดนรุมไม่มีคนช่วยไม่รู้นะ” ด้วยความที่สนิทกันมานานทำให้ทั้งสองสาวรักกันเหมือนเป็นพี่น้องกันไม่มีผิด

“รู้แล้ว เธอไปเถอะเดี๋ยวอีตาหน้าโหดก็เขมือบหัวเอาหรอก” นาราเตะหลังเพื่อนเบา ๆ แล้วผละออกห่าง

“ไว้คืนนี้ฉันจะโทรหานะ” กานต์ธีราพูดแล้วโบกมือลาเพื่อนก่อนจะเดินกลับไปที่รถคันหรูที่จอดรออยู่

นาราโบกมือตอบเพื่อนและยืนรอส่งกานต์ธีรา แต่ก็หางตาก็ต้องกระตุกเมื่อคนขับรถหน้าโหดยักคิ้วให้เธอซะอย่างนั้น

“หน็อย อีตาหน้าโหดกล้าดียังไงมายกคิ้วให้ฉัน!” เห็นแล้วก็อดโมโหไม่ได้ เธอไม่ถูกชะตากับอีตานี่เลยเห็นหน้าแล้วขัดใจทั้งเจ้านายและลูกน้อง

++++++