ไฟรักสัญญาเถื่อน

บทที่ 4 งานใหม่ 2

หลังจากที่กลับมาถึงบ้านของอัคนีแล้วกานต์ธีราก็ขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอยู่บ้านสบาย ๆ และเดินลงมาช่วยป้าแววเตรียมอาหารเหมือนเช่นทุกวัน แม้ว่าหญิงสูงวัยจะบอกว่าไม่ต้องช่วยก็ได้ แต่เพราะเธอไม่อยากอยู่เฉยเลยขอมาช่วยดีกว่า เพราะกว่าที่เธอจะเข้าไปเตรียมเสื้อผ้าให้อัคนีก็เกือบสองทุ่มเลยมีเวลาว่างมากพอที่จะทำอะไรได้อีกหลายอย่าง

“วันนี้ทำไมทำอาหารเยอะจังเลยล่ะคะ” เธอถามเพราะทุกวันไม่เคยเห็นป้าแววทำอาหารเย็นหลายอย่างแบบนี้

“วันนี้คุณไฟเธอจะกลับมากินมื้อเย็นที่บ้านค่ะ” ป้าแววพูดพร้อมกับลงมือทำฉู่ฉี่กุ้งแม้น้ำตัวใหญ่ด้วยตัวเอง เมนูนี้เป็นอาหารจานโปรดของอัคนี นานแล้วที่เจ้านายไม่ได้กลับมากินข้าวเย็นที่บ้าน

“ถ้าอย่างนั้นเกรซขอไปเตรียมเสื้อผ้าให้คุณอัคนีก่อนดีกว่าค่ะ” กานต์ธีราพูดและปลีกตัวไปทำหน้าที่ของตัวเอง ตั้งแต่วันที่เข้ามาอยู่ในบ้านนี้จนครบอาทิตย์แล้วเธอยังไม่ได้เจอหน้าอัคนีอีกเลย เห็นป้าแววบอกว่าชายหนุ่มงานยุ่งกว่าจะกลับก็ดึกดื่นแล้ว ตอนเช้าเธอตื่นและออกไปทำงานก่อนเขาทุกวันทำให้ไม่ได้เจอกัน แต่ถึงอย่างนั้นหน้าที่เป็นสาวใช้ส่วนตัวเธอก็ทำได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

...

อัคนีเดินลงจากรถในเวลาหนึ่งทุ่มสายตาก็มองหาสาวใช้ส่วนตัวที่เขาไม่มีโอกาสได้เจอหน้าเลย เพราะงานที่บริษัทยุ่งมาก ขนาดเวลานอนยังแทบไม่มีไม่ต้องคิดเลยว่าจะมีเวลาได้ไปเจอใคร วันนี้เขารู้ว่ากานต์ธีราทำงานที่เก่าเป็นวันสุดท้ายเลยสั่งให้ไกรขับรถไปรับเผื่อว่าจะมีข้าวของที่ต้องขนกลับมา

“กลับมาแล้วเหรอคะคุณไฟ หิวไหมคะ วันนี้ป้าทำเมนูโปรดไว้ให้ด้วย” ป้าแววเดินมาเจอเจ้านายเลยถามด้วยความดีใจ

“ยังไม่หิวเท่าไรเลยครับ แล้วนี่กานต์ธีราไปไหน” อัคนีถามแล้วมองหาหญิงสาวไปด้วย

“คุณเกรซอยู่บนห้องค่ะ”

อัคนีพยักหน้าแล้วเดินขึ้นไปบนห้องของตัวเองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า และก็เหมือนทุกวันที่กลับมาเขาจะเห็นว่ามีเสื้อผ้าและของใช้ถูกจัดเตรียมให้เรียบร้อย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยเจอหน้าหญิงสาวเลยได้แต่ฟังคำบอกเล่าจากป้าแววเท่านั้น

“เป็นยังไงบ้าง” ทันทีที่ลงมาถึงห้องอาหารสายตาของอัคนีก็หันไปเจอร่างบางที่กำลังช่วยสาวใช้คนอื่นตั้งโต๊ะอาหารอยู่

กานต์ธีราสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันมาตามเสียงเรียกของเจ้าของบ้านและเป็นเจ้าหนี้ของเธอด้วย

“ก็สบายดีค่ะ”

“งานที่บริษัทเก่าเคลียร์หมดแล้วใช่ไหม”

“เรียบร้อยแล้วค่ะ”

“แล้วจะเริ่มงานได้เมื่อไร หรือจะขอลาพักร้อนก่อนเริ่มงานเลยไหมล่ะ” อัคนีถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ตอนนี้สาวใช้คนอื่นต่างพากันออกไปอย่างรู้หน้าที่ทำให้ตอนนี้ให้ห้องอาหารเหลือแค่กานต์ธีราและเขาเท่านั้น

“ไม่เป็นไรค่ะ พรุ่งนี้ฉันก็พร้อมเริ่มงานได้เลย” กานต์ธีราตอบเสียงนิ่งไม่แพ้กัน ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าอัคนีกำลังเยาะเย้ยและประชดอยู่

“ก็ดี เพราะคุณอยู่บ้านผมมาหลายวันแล้วยิ่งทำงานช้าผมก็ยิ่งขาดทุน หวังว่าคุณจะตั้งใจทำงานให้สมกับที่ผมได้เสียเงินช่วยเหลือคุณกับแม่ไป” อัคนีพูดแล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้ของตัวเอง

กานต์ธีราเม้มปากแน่นเพื่อไม่ให้หลุดพูดอะไรที่ระคายเคืองหูของเจ้าหนี้รายใหญ่ เธออยากอยู่อย่างสงบ ลำพังแค่มาอยู่ในบ้านคนอื่นก็อึดอัดใจจะแย่แล้ว เมื่อคุมสติตัวเองได้แล้วเธอก็หันกลับมาพูดกับคนที่นั่งรอกินข้าวอยู่ไม่ไกล

“รับรองว่าฉันจะขยันทำงานและรีบหาเงินมาใช้คืนคุณจนครบทุกบาททุกสตางค์แน่นอนค่ะ” พูดจบกานต์ธีราก็เดินออกจากห้องอาหารไป แต่ยังไม่ทันได้เดินไปไหนไกลเสียงเข้มดุก็พูดขึ้นมาก่อน

“แล้วนั่นคุณจะไปไหนทำไมไม่มานั่งกินข้าวด้วยกัน” อัคนีรีบถามขึ้นมา

“ฉันจะไปกินข้าวในครัวกับคนอื่น ๆ ค่ะ” พูดจบเธอก็เดินออกไป แต่แล้วเสียงดุก็ดังขึ้นอีกครั้งด้วยความไม่พอใจ

“ใครใช้ให้คุณไปกินข้าวในครัว”

“ไม่มีใครใช้หรอกค่ะ ที่ผ่านมาฉันก็กินข้าวในนั้นทุกวัน” กานต์ธีราตอบอย่างไม่เข้าใจว่าแค่เรื่องกินข้าวทำไมอัคนีต้องไม่พอใจด้วย

อัคนีนิ่งไปนิดเมื่อได้ยินว่าที่ผ่านมากานต์ธีรากินข้าวรวมกับคนใช้คนอื่นในบ้าน

“ก็รู้ฐานะของตัวเองดีนี่ แต่วันนี้ตอนนี้ผมสั่งให้คุณนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนผมเดี๋ยวนี้” เขายกยิ้มมุมปากอย่างเยาะ ๆ ความอยากแกล้งและอยากรู้ว่ากานต์ธีราจะทำยังไง จะทำตามหรือดื้อเพ่ง

“ฉันขอปฏิเสธนะคะ เชิญคุณอัคนีกินข้าวตามสบายเลยค่ะ”

“หยุดเดี๋ยวนี้กานต์ธีรา! ใครใช้ให้คุณเดินหนีผม” อัคนีพูดเสียงดังลั่นทำให้ป้าแววและสาวใช้คนอื่นรีบวิ่งเข้ามาในห้องอาหารทันที

“เกิดอะไรขึ้นคะคุณไฟ” ป้าแววถามขึ้น

“ป้าแววให้ใครจัดจานให้กานต์ธีราที่โต๊ะนี้ด้วยครับ” อัคนีพูดสั่งเสียงดังออกมา ทำให้ป้าแววอดแปลกใจไม่ได้ แต่ก็เข้าใจว่าเพราะอะไรเจ้านายถึงได้เสียงดังแบบนี้

“วารีมาจัดจานให้คุณเกรซอีกชุดด้วย”

“ไม่ต้องหรอกค่ะป้าแววเดี๋ยวเกรซไปกินในครัวกับทุกคนเหมือนเดิม” กานต์ธีราเองก็ไม่ยอมแพ้อัคนีเหมือนกัน ทำให้คนสูงวัยต้องเข้ามาไกล่เกลี่ยไม่อย่างนั้นอาหารบนโต๊ะคงได้กระจายแน่

“คุณเกรซนั่งกินที่โต๊ะกับคุณไฟเถอะค่ะ ป้าขอร้อง”

กานต์ธีราถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นสีหน้าและสายตาของทั้งป้าแววและวารี สุดท้ายไม่มีทางเลือกเธอก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้าง ๆ อัคนีที่ตอนนี้นั่งหน้าบึ้งและใช้สายตาดุแกมตำหนิมาที่เธออีกด้วย

“วารีไปเอาจานมาสิ” ป้าแววพูดออกมา วารีเองก็รีบไปจัดจานให้กานต์ธีราอย่างรวดเร็วและหลบออกไปจากห้องอาหารอย่างรู้หน้าที่

บรรยากาศมื้อเย็นมีแต่ความเงียบ ทั้งที่อาหารตรงหน้ารสชาติดีเยี่ยมขนาดไหนก็ตาม แต่เมื่อต้องมาร่วมโต๊ะด้วยความไม่เต็มใจทำให้อาหารไม่อร่อยไปเลย ความอึดอัดทำให้กานต์ธีรากินข้าวไปได้ไม่เยอะมากนัก ไม่นานเธอก็รวบช้อนส้อมในมือลงบนจาน

“กินแค่นั้นมันจะอิ่มได้ยังไง กินเข้าไปอีก” อัคนีพูดดุเมื่อเห็นว่าหญิงสาวข้างกายไม่กินข้าวต่อแล้ว

++++++