İnsan bazen korktuğu ne varsa birden bir onun içinde buluveriyordu kendini. İçeri girmeden önce, uyanır da beni görürse ' ne derim?' diye düşünürken, gürültülü bir şekilde odadaki varlığımı belli etmiştim.
" Hey, neler oluyor? Sen iyi misin? "
" Ben şey, iyim. Sadece sen öyle birden dönünce korktum. Kapı açıktı ve örtü düşmüştü yere. Ben sadece üşürsün diye..."
" Hey Nar Danesi sakin olur musun lütfen. Bir şey olduğu yok. Ben uyumuş kalmışım böyle. Sen neler yaptın? Acıkmışsındır, hadi hazırlan da gidip bir şeyler yiyelim."
" Tamam ben çıkıyorum o zaman. "
Onu o şekilde, üzerinde bir şey olmadan görmek ciddi bir şekilde paniklememe sebep olmuştu. Sanki ciddi bir suç işlemiş gibi yüzüne bakamıyordum. Gözlerim parkede, kalçamdan bacağıma vuran keskin sızıyla terk ettim odayı. Ensem buz
