ผ่านไปสามชั่วโมง เกดกนกรู้สึกตัวตื่นพร้อมกันกับคนข้างกาย ต่างสบสายตากัน แววตาของเขาฉายแววบางอย่างทำให้เธอไม่สามารถสบตาด้วยได้นาน ใบหน้าอันหล่อเหลาก้มใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนริมฝีปากบางแตะเข้ากับปากอวบอิ่มของเธอเบาๆ ก่อนจะทวีความหนักหน่วง เขาจูบจนพอใจก่อนจะย้านไปดอมดมทั่วบริเวณใบหน้าและลำคอมือของเขาเริ่มขยับลูบไล้กายสาวทั่วทั้งตัวจนเธอสั่นไปหมด
“แกลรี่พอแล้วนะปล่อยนะ อื้อเดี๋ยวใครมาเห็นน้า อื้อ” หญิงสาวร้องประท้วงออกมาเบาๆด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
“ไม่พอคุณเป็นเมียผมนะเกด เมื่อคืนคุณก็ล็อกห้องผมต้องนอนหนาวคนเดียวในห้องทำงาน ผมอยากรักคุณจะแย่แล้วนะยิ่งเห็นตอนที่คุณอาบน้ำรู้ไหมผมรู้สึกอย่างไรหืม”
“คุณโกรธฉันมากไล่ฉันออกจากบ้านด้วยปล่อยเค้าเลยนะ” เสียงเธอตอบออกมาเสียงขึ้นจมูกพลางดันหน้าอกเขาไว้อย่างโกรธๆแต่แรงเท่ามดอย่างเธอจะสู้แรงคนตัวโตอย่างไรกัน
“ ก็ยอมรับน่ะนะว่าโกรธแต่โกรธคตัวเองมากกว่าที่ไ
