อ้อนรัก กับดักคุณสามี

อ้อนรัก 7

เกดกนก ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเธอลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกมาทำอะไรทานเผื่อเขาด้วยที่หนึ่งเธอทำแซนวิชและเตรียมนมแก้วใหญ่ ให้เขาเพราะตอนที่คุยกันทางอินเตอร์เน็ตเขาบอกว่าเขาชอบทานนมตอนเช้ากับแซนวิช เมื่อทำเสร็จแล้วจึงเดินไปเคาะประตูห้องนอนเล็ก

“ก๊อกๆ แกลรี่ ๆ ตื่นได้แล้วค่ะ”

“……….”   เงียบไม่มีเสียงตอบจากเขาเธอจึงค่อยๆเปิดประตูเข้าไปหา เกดกนกเดินไปที่เตียงนั่งลงข้างๆมองดูเขาหลับ ยามหลับเขาไม่ต่างจากเด็กชายตัวน้อยเลยใบหน้าหล่อเหลานั้นตรึงสายตาเธอเอาไว้ราวต้องมนต์เธอเอื้อมมือไปสัมยังผมสีดำสลวยของเขาแล้วก็หงุดหงิดก็เมื่อหกเดือนที่แล้วเขายังผมสีทองอยู่เลยนี่นาดูสิตอนนี้สีเดิมออกมาแล้วคนบ้าหลอกเธอดีนัก เห็นแล้วมันเจ็บใจจริงๆเธอคว้าหมอนฟาดใส่อกเขาแรงๆแล้วโยนใส่หน้าเขาก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปทันที

แกลรี่หยิบหมอนออกจากใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของเขา เขารู้ตั้งแต่เธอเรียกเขาแล้วแต่เขาแกล้งหลับเธอคงจะโกรธเขาเรื่องสีผมที่เขาหลอกเธอเอาไว้เขาลูบผมเบาๆแล้วหัวเราะออกมา เขาลุกขึ้นเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดลำลองสบายๆออกมานั่งทานอาหารที่เธอเตรียมไว้ให้เขามองอาหารอย่างทึ่งๆ เธอจำได้ว่าเขาชอบทานอะไรในตอนเช้า มันทำให้เขายิ่งรู้สึกผิดที่ทำกับเธอไว้มากเหมือนกันแต่เธอก็ยังทำหน้าที่ภรรยาอย่างไม่ขาดตกบกพร่องอย่างที่เขาไม่คาดคิดมาก่อน วันนี้แกลรี่จึงทานอาหารเช้าอย่างมีความสุขทานไปยิ้มไป

“นี่คุณพาไปเที่ยวสวนสนุกหน่อยสิฉันอยากไปนะคะ”  เกดกนกชวนเขาเมื่อเขาเดินมานั่งใกล้ๆ เขาพยักหน้า อย่างง่ายดาย

“อื่ม”  เกดกนกแปลกใจที่เขายอมตามใจเธอแต่เธอก็ต้องหน้างอง้ำเป็นที่น่าเอ็นดูนักในสายตาของแกลรี่

“แต่เธอต้องทำความสะอาดบ้านก่อนนะ”  เกดกนกทำหน้ายู้ใส่เขาพร้อมกับต่อรองทันที

“ไปก่อนแล้วค่อยกลับมาทำไม่ได้เหรอคะ”  เธอต่อรองเอียงคออย่างน่ารักแต่แกลรี่ไม่ยอมใจอ่อนให้กับหน้าซื่อๆของเธอเขารู้ว่าใบหน้าใสซื่ออย่างนี้ซ่อนความเจ้าเล่ห์ร้ายกาจเอาไว้

“ไม่ได้ถ้าไม่ทำก็ไม่ต้องไป”  เขาทำเสียงขรึมใส่เธอหันไปสนใจดูทีวีต่อ เกดกนกทำปากขมุบขมิบ แลบลิ้นใส่เขา ก่อนจะเดินสะบัดตูดออกไป ชายหนุ่มมองตามแล้วยิ้มออกมาให้กับความน่ารักของคนที่ได้ชื่อว่าภรรยาของเขา

“บางทีเธอก็น่ารักดีนะขอเวลาให้ผมซักวันนะ เกดกนกแล้วพรุ่งนี้ผมจะเป็นสามีที่ดีให้กับคุณผมสัญญา” แกลรี่สัญญากับตัวเองเขายังไม่ค่อยชินนักกับการต้องอยู่กับใครในบ้านของเขาเขาเดินตามเกดกนกออกมาเมื่อเห็นเธอกำลังถูพื้นตรงทางเดินข้างสระว่ายน้ำเขาแกล้งเธอโดยการแกล้งเดินไปมาพร้อมกับแกะเปลือกส้มทิ้งลงบ้างล่ะ แกล้งเตะถังน้ำบ้างล่ะจนเกดกนกเริ่มโมโห

“นี่คุณอย่ามาเกะกะได้หรือเปล่าฮะ” เกดกนกพูดเมื่อเขามายืนขวางทำให้เธอเช็ดพื้นไม่ถนัดแต่เขาก็ยังแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้เกดกนกจึงเดินหนีเขาก็ยังตามเธอยืนท้าวสะเอวมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง

“นี่ จะหลีกดีๆไหมฮะ” เขายืนเฉยทำให้เธอหมั่นใส

“คุณก็ทำไปสิไม่ต้องสนในผมก็ได้ผมเห็นว่าวิวดีน่ะเลยเดินเล่น” เขาตอบมาทำหน้ากวนใส่เธอ

“ด้าย ด้าย วิวดีใช่ไหม นี่แนะ  ตูม กรี๊ด”   เสียงน้ำแตกกระจายพร้อมกับเสียงกรี๊ดออกมาอย่างตกใจของหญิงสาวตามด้วยเสียง

“แค่กๆ คนบ้าคุณดึงฉันลงมาด้วยทำไมฮ้า”  เกดกนกแว๊ดเขาเสียงแหลมแกลรี่มองหน้าเธอขำๆ

“อ้าวก็ผมนึกว่าคุณอยากเล่นน้ำด้วยกันนี่นาหึๆ” เขาหัวเราะออกมาเกดกนกค้อนเขาตาคว้ำ

“ใครเขาอยากเล่นน้ำกับคุณหาตาบ้า”เธอตีน้ำใส่เขาอย่างหงุดหงิด

“อ้าว แล้วผมบอกคุณรึไงว่าอยากเล่นน้ำน่ะถึงต้องส่งผมลงมา ผมก็นึกว่าคุณอยากเล่นเหมือนกันเลยพาลงมาด้วยไงคร้าบฮ่าๆ” แกลรี่กวักน้ำใสเธอแล้วว่ายหนีทันทีเกดกนกไม่ยอมว่ายตามแล้วตีน้ำใส่เขาสองหนุ่มสาวต่างก็สาดน้ำกันไปมาอย่างสนุกสนานเกดกนกร้องกรี๊ดๆและหัวเราะเสียงดังเมื่อแกลรี่จับเธอได้แล้วจี้เอวเธอกว่าจะได้ขึ้นจากสระก็กินเวลาไปนานโข

ณ สวนสนุก แกลรี่มองตาม เกดกนกที่วิ่งไปทางโน้นทีทางนั้นทีอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยบางครั้งเธอก็มาลากเขาไปด้วยซื่งเขาก็ยอมตามใจ เธอชวนเขาคุยนั่นคุยนี่อย่างเป็นกันเอง เธอลากเขาเข้าไปในบ้านผีสิงแล้วก็ร้องกรี๊ดๆเมื่อผีโผล่มาบางครั้งก็กระโดดกอดเขาจนเขาหายใจแทบไม่ออก วันนี้ทั้งวันเขาตามใจเธอทุกอย่างถือเป็นการไถ่โทษที่เขาทำไม่ดีเอาไว้กับเธอ

กว่าทั้งสองคนจะกลับมาถึงแพนเฮ้าส์สุดหรูของแกลรี่ก็เกือบค่ำในมือของเขาและเธอเต็มไปด้วยตุ๊กตาตัวโตหลายตัวที่เขาต้องยอมตามใจซื้อให้เธอทุกอย่างเพราะเสียงออดอ้อนอย่างน่ารักของเธอ

“เฮ้อเหนื่อยจังเนาะ แกลรี่”   เกดกนกนั่งแผ่อย่างหมดสภาพเขาหันมามองแล้วหัวเราะเบาๆ

“อื่ม”  ชายหนุ่มตอบพร้อมกับนั่งพิงโซฟาตัวตรงข้าม

“งั้นเกดไปอาบน้ำในอ่างสบายๆดีกว่าแล้วค่อยมาเก็บของนะคะ”  ชายหนุ่มพยักหน้าซ่อนรอยยิ้มเจ้าเลห์เอาไว้เมื่อเกดกนก เดินไปที่ห้องนอนใหญ่ก้มลงไขกุญแจ เขานั่งนิ่งดูทีวีแต่แอบเหล่ตามองผู้ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาพร้อมกับหัวเราะหึๆเมื่อเห็นเธอเดินทำหน้างงกลับมานั่งที่เดิมกำลังจะอ้าปากพูดกับเขาแต่เขากลับลุกขึ้นเดินผิวปากไปแล้วล้วงเอากุญแจมาเปิดห้องนอนใหญ่ได้อย่างง่ายดายแล้วปิดประตูก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาดังลั่น เมื่อได้ยินเสียงกรี๊ด ๆ ของคนข้างนอก

“กรี๊ดๆ  นาย นายแกลรี่นี่นายแกล้งฉันเหรออ๊าย คนอะไรร้ายกาจที่สุด” เกดกนกร้องกรี๊ดเสียงดังเจ็บใจที่เสียรู้เขา

“ฮ่าๆ ไปอาบน้ำในอ่างสบายๆ ดีกว่า ฮ่าๆ”  เสียงกวนๆของเขายังดังออกมากระทบประสาทเธออีกครั้ง

“ ไอ้บ้า แกลรี่สามีบ้า ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย คนบ้า ปั่งๆ”  เธอเดินไปทุบประตูเขาทีหนึ่งก่อนจะหอบเอาตุ๊กตาที่กองเป็นภูเขาที่โซฟาเข้าห้องนอนเล็กเธอจัดวางตุ๊กตาอย่างกระแทกกระทันพลางมองค้อนไปทางห้องนอนใหญ่กว่าเธอจะเก็บของทั้งหมดเสร็จเล่นเอาหมดแรงไปเลยทีเดียว เธอมองไปรอบๆห้องที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาแล้วยิ้มออก ใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็กๆว่าอยากมีตุ๊กตาอยู่เต็มห้องอย่างนี้

“อยู่ในห้องนี้ก็ดีเหมือนกันอบอุ่นดีออก ไม่เหมือนกับห้องนั้นใหญ่จะตายไม่ได้อยากอยู่ซักหน่อยเนอะพี่มิกกี้เม้าส์ พี่โรนัดดัก พี่คิตตี้”    เธอพูดกับตุ๊กตาเบาๆลืมไปเลยว่าเมื่อคืนก่อนเธอนอนสุขสบายขนาดไหนในห้องอันกว้างขวาง เธอนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงคว้าตุ๊กตาตัวนั้นตัวนี้มากอด เสียงประตูเปิดออกพร้อมกับคนตัวโตเดินเข้ามาอยู่ตรงปลายเตียงแต่ตอนนี้เธอนอนเอาศรีษะมาอยู่ตรงปลายเตียงพอดี

“ ผมคิดว่าคุณคงชอบห้องนี้มากกว่าจริงไหมครับ”   เขาก้มลงมองเธอด้วยสายตาเต้นระริก เกดกนกกระพริบตาปริบๆ ลุกขึ้นนั่ง สะบัดหน้าหนีเขา เขานั่งลงข้างๆเธอมองเธอนิ่งๆ จนเธอสั่นไปหมด

“ น่ะ  นี่ มองอะไรเล่า เค้าจะนอนแล้วออกไปเลยนะ”  เกดกนก ใช้มือเล็กๆของเธอดันอกเขาแต่ก็ไม่ขยับเขยื่อนเลยซักนิดเขาจับมือเธอเอาไว้ทั้งสองข้างดึงเบาๆเธอก็ถลาเข้ามานั่งบนตักเขาซะแล้ว หัวใจดวงน้อยๆของเธอเต้นตึกตัก เขาไม่ได้ทำอะไรเธอมากไปกว่ากอดเธอเอาไว้อย่างนั้นเป็นนานแล้วเขาก็ซบหน้าลงกับไหล่ของเธอนิ่งๆเหมือนกับกำลังคิดอะไรอยู่

“กูดไนท์นะครับ”  แล้วเขาก็ปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนก่อนจะเดินออกไปจากห้องเงียบๆ ปล่อยให้เธอนั่งมองตามหลังเขาอย่างไม่เข้าใจ

“อะไรของเขานะ เฮ้อบทจะมาก็มาบทจะไปก็ไป นอนดีกว่า”  เกดกนก คว้าตุ๊กตาคิตตี้มากอดก่อนจะหลับไปเธอไม่รู้เลยว่าใครบางคนได้กลับมานั่งมองเธออีกครั้งและนอนกอดเธอเอาไว้ตลอดทั้งคืนก่อนจะลุกไปในตอนเช้ามืดและออกไปจากเพนเฮ้าสุดหรูเพื่อจัดการอะไรบางอย่างให้ถูกต้องเสียที