หลังจากวันที่พวกเราได้รับรู้เรื่องราวจากหลาย ๆ คนมันทำให้เขารู้สึกหนักใจเสียใจและกังวลใจมาก ๆ เพราะมันทำให้เขารู้สึกระแวงและไม่รู้ว่าจะวางตัวยังไงเมื่อต้องเจอกับแม่ของเขาส่วนแก้มนั้นก็ยังคงวางตัวได้เหมือนเคยยกเว้นแค่เขาคนเดียวที่มันเริ่มจะวางสีหน้าไม่ถูกแต่ถึงอย่างนั้นจะให้เขาโกรธและเกลียดแม่ของตัวเองมันก็คงไม่ได้เพราะทั้งชีวิตของเขาเขามีแค่แม่คนเดียว.. แม่อดทนเลี้ยงดูและสร้างทุกอย่างมาเพื่อเขาเพื่อให้เขาได้มีชีวิตที่ดีอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้..
“ฟ้า.. ฟ้าเป็นยังไงบ้างนี่.. ลูกสาวเหรอ?”
“คุณสาม.. สวัสดีค่ะ.. ลูกสาวฟ้าเองค่ะ..” เธอไม่ได้เจอเพื่อนของพัทมานานแล้วนะตั้งแต่วันที่จบการศึกษาทุกคนก็พากันแยกย้ายไปกันคนละทิศคนละทาง.. เธอไม่เคยได้รับรู้เรื่องราวของพวกเขาอีกต่อไปเลยหลังจากวันนั้น.. แต่วันนี้พวกเขาทุกคนพากันมาที่นี่โดยมีเธอ พัท คุณดั้ม คุณสาม คุณแก้ม และน้องดรีมส่วนกุ้งแก้วนั้นกลับไป
