Heaven’s point of view
Nang mag-tanong ng ganoon si Tyler ay agad naman akong sumagot sa kaniya at napangisi,
“Ano ka ba Tyler—pauwi narin kami ni Lorraine at hinihintay nalang namin si manong kaya don’t worry okay?” tugon ko naman sa kaniya,
Narinig ko ang pag-hinga niya ng malalim at muli naman siyang umimik,
“Oh—I’m sorry, sige ingat kayong dalawa,” tugon naman niya sa akin,
“Yes Ty—thank you,” saad ko naman sa kaniya, at nang mamatay na ang tawag ay agad ko nang iniligay ang aking cellphone sa bag at nang pag-lingon ko ay laking gulat ko nang nasa likod ko na si Lorraine.
“Hmm—akala ko walang boylet?” tanong naman niya sa akin,
Natawa naman ako sa kaniyang pag-kakatanong sa akin kaya’t agad rin naman akong umiling sa kaniya,
“Ano ka ba—wala nga, sino mom lang yun kaya sinagot
