Heaven’s point of view
Nang makarating kami sa isang restaurant ay nag-lakad na kami papasok at habang nag-lalakad ay biglang hinawakan ni Tyler ang kamay ko at bigla niya akong kinausap,
“I’m sorry—” pahayag niya sa akin,
Dahan-dahan naman akong napatingin sa kaniya nang kaniya niya itong sabihin sa akin,
“Huh? For what? Wala ka namang ginagawa ah?” tanong ko naman sa kaniya,
At doon ay sumagot siya, “Baka kasi iniisip mo na may something pa sa amin ni Amara kahit wala na—” putol niyang pag-kakasabi nang agad naman akong umimik at umiling.
“No—no, hindi kita pinag-iisipan ng kung anu-ano Tyler. Siguro minsan nararamdaman ko lang kung paano kumilos ng masama si Miss Amara sayo—kahit naman siguro mapapansin yun, at alam kong hindi lang ako,”
Napahinga naman siya ng malalim nang sabi
