Kenjie’s point of view
Nang nasa warehouse na kami, ay hinihintay ko nalamang na magising si Heaven. habang pinag-mamasdan ko siya ay nakikita ko ang ganda niya, nang bigla siyang dahan-dahang napamulat.
Sa mga oras na ito ay may suot parin aking mask, at hindi ko pa inaalis.
Nang mabuksan niya ang kaniyang mata ay agad siyang naupo ng maayos, at dahan-dahang umaatras.
“Sino ka?! Pakawalan mo ako!” sigaw niya sa akin, at nang sabihin niya iyon at natawa nalang ako at napailing at hindi muna umimik.
“Tulong! Tulong! Tulong!” sigaw niya,
At dahan-dahan naman akong nag-lakad papalapit sa kaniya, at ipinarinig sa kaniya ang aking pag-tawa.
Doon ay nag-lakad na ako papalabas, ngunit muli siyang umimik.
“Kung sino ka man! mahuhuli ka rin, tandaaan mo yan,” pahayag niya sa akin at doon a
