Chapter 37

715 Words

Tyler’s point of view Nang tanungin ako ni Heaven ng ganoon ay napahinga nalang ako ng malalim, “Alam mo—wag ka nalang makulit okay?” pahayag ko naman sa kaniya, At doon ay hindi na siya muli nakaimik, nang biglang dumating sina mom and dad. “Good morning, Heaven—oh? Gising ka na pala Tyler—” pag-bati sana ni mom kay Heaven ngunit bigla niya akong nakitang gising na, kaya’t agad niya akong nilapitan. “Hindi ko naman po alam tita na ganoon katamad kumain si Tyler ng breakfast—kung hindi ko pa susubuan, he will not eat his food,” saad naman bigla ni Heaven kay mom, Nang agad naman akong tumingin sa kaniya ng masama habang siya naman ay agad ring tumingin sa akin at mas iniinsulto pa ako. Napailing nalang ako sa kaniyang ginagawa nang biglang umimik naman si dad, “Ano na naman ba kasi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD