ไฟรักซาตาน

บทที่ 3 ครอบครอง...

บทที่ 3

ครอบครอง...

อัครเดชยัดเยียดเงินก้อนโตให้กับครอบครัวของเธอไม่ได้ต่างจากผู้หญิงที่เขาสามารถหาซื้อได้ด้วยเงิน เพื่อแลกกับความสุขบนเตียงทุกค่ำคืน โดยให้อริศรานั้นต้องรับเขาไว้ทั้งคืนบนเตียงหรือที่ไหนตรงไหนก็ได้ที่เขาต้องการจะปล่อยรักในร่องสวาทเปียกฉ่ำของเธอ จนกว่าจะดับอารมณ์พลุ่งพล่านในกายของเขาได้หมด...  และก็เป็นครั้งแรกที่อัคคีหนุ่มคิดจะมีเมียเก็บแบบจริง ๆ จัง ๆ เพราะไม่อยากถูกผู้หญิงหน้าไหนทั้งนั้นมาผูกมัดจนดิ้นไม่หลุดเหมือนรัชชานนท์กับธินกรเพื่อนในกลุ่มจตุรเทพฯ ของเขา... โดยคิดเพียงแค่ว่าทุ่มเงินซื้อตัวของเธอมาครอบครองเรื่องทุกอย่างมันก็จบ  เธอกับพ่อของเธอจะได้ไม่ต้องมามีสิทธิ์เรียกร้องหาความรับผิดชอบเอาจากเขาได้อีก

คุณพีระพลโกรธมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากกำฝ่ามือของตนเองเอาไว้แน่น  ที่อัคคีหนุ่มเหยียบย่ำศักดิ์ศรีลูกสาวของท่านตีค่าอริศราเป็นแค่ผู้หญิงไร้ค่า ที่ไม่ได้ต่างจากส่งลูกสาวให้ไปเป็นเมียเก็บของชายหนุ่มเพื่อแลกกับเงินมหาศาล เพียงเพราะคุณพีระพลต้องการให้อลิซรอดพ้นจากโทนี่ แคมป์เบล ที่บีบท่านเอาไว้ทุกทางจนหมดตัวแทบล้มละลาย เพียงแค่ต้องการครอบ- ครองลูกสาวของท่านที่เพิ่งเรียนจบและกลับมา... ถ้าโทนี่รักอริศราจริงคงไม่ร่วมมือกับคนเลวใช้วิธีสกปรกบีบท่านแบบนี้

คุณพีระพลรู้ดีว่าตำแหน่งผู้หญิงของอัครเดชจตุรเทพ ที่ไร้การยกย่องออกหน้าออกตานั้นก็ไม่ต่างจากเมียเก็บดี ๆ นี่เอง แต่ท่านจนแต้มเลยต้องยอมก้มหน้ารับคำยัดเยียดที่ไม่ได้ต่างจากขายลูกสาวให้กับ ‘อัคคีหนุ่ม’ เพื่อหวังใช้อำนาจของอัครเดชคุ้มครองตัวของท่านกับบุตรสาวให้รอดพ้นจากภัยมืดที่กำลังถูกคุกคาม โดยที่อัศเรศยังคงผงาดและอยู่อย่างมั่นคงเหมือนเดิมในสังคม  เป็นเพราะความไว้เนื้อเชื่อใจแท้ ๆ ปล่อยให้ตระกูลพิพัฒน์วัฒนาคนเก่าแก่ของตระกูล ตั้งแต่รุ่นปู่ของอริศราเข้ามาบริหารงานแทน จนถูกโกงทรัพย์สินจนเหลือแต่เปลือกและกระจายขายหุ้นในบริษัทไปจนหมด และแน่นอนหนึ่งในนั้นมีโทนี่ แคมป์เบล ที่เป็นแบ็กให้กับตระกูลพิพัฒน์วัฒนา

โทนี่ลูกมาเฟียที่มาจากอเมริการับซื้อหุ้นของเขาไปตามคำแนะนำของพิพัฒน์ ที่เอาลูกสาวของท่านไปหลอกล่อว่าจะทำให้อริศรานั้นยอมขึ้นเตียงกับโทนี่ให้ได้ เพียงเพราะพิพัฒน์ต้องการอำนาจและเงินของโทนี่ เพื่อก้าวผงาดขึ้นมาอยู่ชั้นหน้าของสังคมอย่างทะเยอทะยาน และโทนี่ที่ต้องการลูกสาวของคุณพีระพลเพียงแค่เห็นรูปภาพของเธอ ตามคำเสนอแสนเจ้าเล่ห์ของตาเฒ่าพิพัฒน์จึงยอมร่วมมือ

แต่ที่จริงแล้วนั้นโทนี่เคยเจอกับอลิซที่อเมริกา และชายหนุ่มก็ปรารถนาเธอเพียงแค่เห็นอริศราในแวบแรกของสายตา เขาเลยรีบรับข้อเสนอของพิพัฒน์ทันทีเพราะต้องการที่จะมีค่ำคืนกับเธอบนเตียง

เมื่อสติคืนกลับมาจนครบถ้วนความอับอายที่มีอยู่ก็ทิ่มแทงไปทั่วทุกความรู้สึก อริศราปล่อยนิ้วมือออกจากอารมณ์หวามที่จิกลำแขนของอัครเดชเอาไว้แน่น แล้วตวัดตบไปบนใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างสุดแรงมือ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยไม่ทันให้อัครเดชนั้นได้ทันตั้งตัว

เพลี้ย!

ความโกรธพุ่งขึ้นเป็นริ้ว ๆ กรามแกร่งบดเข้าหากันแน่น ความรู้สึกแสบและชาไปทั่วทั้งใบหน้าข้างแก้มที่โดนตบจนหน้าสะบัดนั้น มันให้ความรู้สึกอยากจะฆ่าเธอให้ตายนัก มองอริศราด้วยสีหน้าและแววตาแข็งกระด้างอย่างไร้อารมณ์หวามที่มีก่อนหน้านั้น จนเธอเริ่มใจหายและหวาดกลัวต่ออารมณ์โมโหร้ายของเขา ที่เธอยังไม่เคยรู้ว่าเขานั้นจะอารมณ์ร้ายได้มากแค่ไหน 

- ครั้งแรกที่อัครเดชโดนตบจนหน้าสะบัดหัน อย่างไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัว

- และครั้งแรกที่มีคนกล้าตบหน้าของเขาจนหน้าสะบัดแบบนี้ ต่อหน้าลูกน้องนับสิบอย่างไม่ไว้หน้ากัน

- และครั้งแรกที่เธอเป็นผู้หญิงที่สำหรับเขานั้น ไม่เคยมีคำว่ากำราบไม่ได้อย่างท้าทายอำนาจของเขาอย่างอยากลองดี

- และครั้งแรกที่อริศราทำให้ความสวยนั้นมันมีผลต่อความรู้สึกอยากครอบครองเธอ จนแยกแยะไม่ออกว่าความรู้สึกไหนกันแน่ที่มันมีมากกว่ากัน แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่มีทางละเว้นโทษให้กับเธอ

“อลิซ” อัครเดชคำรามอย่างน่ากลัว ผลักเธอจนเซล้มลงไปนอนอยู่บนโซฟาตัวใหญ่จนอริศราต้องรีบตะครุบเนื้อตัวของตนเอง ที่เสื้อคลุมและชุดนอนของเธอนั้นมันเปิดเลิกขึ้นไปถึงไหนต่อไหน

 “อลิซ!” คุณพีระพลเรียกด้วยความเป็นห่วงลูกสาว  เพราะแค่ฟังจากน้ำเสียงกร้าวของอัครเดชจตุรเทพ ก็บ่งบอกอารมณ์และความรู้สึกของชายหนุ่ม ณ เวลานี้ได้ดีเหลือเกินว่ากำลังโกรธลูกสาวของท่าน จนหัวฟัดหัวเหวี่ยงมากแค่ไหน...

“คุณอัคคี” พยายามเบี่ยงตัวเพื่อมองหาลูกสาว ที่ถูกร่างสูงใหญ่ของอัครเดชบวกด้วยการ์ดชุดดำของเขายืนบดบังเอาไว้จนมองไม่เห็นร่างบางของอริศราด้วยความเป็นห่วงเธอ  และที่สำคัญตัวของท่านนั้นถูกกันให้ออกห่างจากอัครเดช  โดยการ์ดของเขาที่ยืนปิดพื้นที่ให้นายของตนเองอย่างบีบคุณพีระพลเอาไว้ให้กระดิกไปไหนไม่ได้เลย

อัครเดชที่กำลังโกรธผู้หญิงที่กำลังนอนหงายอยู่บนโซฟาอย่างให้ท่าเขา ที่ตอนนี้เรียวขางามของเธอข้างหนึ่งนั้นเหยียบยันเอาไว้กับพื้นพรม อย่างพยายามที่จะเหยียดตัวเองให้ลุกขึ้นจากโซฟา ส่วนกระโปรงชุดนอนที่อริศราสวมใส่และพยายามดึงมันลงก็เอาแต่จะรั้งขึ้นท่าเดียวตามแรงขยับของเธออยู่อย่างนั้น

“อลิซ! รีบขอโทษคุณอัคคีเดี๋ยวนี้”

“ไม่ค่ะพ่อ หนูไม่ได้ทำอะไรผิด เขาล่วงเกินหนู”

“อลิซ! พ่อสั่งให้ขอโทษคุณอัคคีเดี๋ยวนี้”

“ฉันไม่ต้องการ” พูดกับคุณพีระพล แต่กลับสาวเท้าก้าวเข้าไปประชิดร่างของอริศรา ที่นั่งอยู่บนโซฟา พร้อมด้วยริมฝีปากได้รูปที่เหยียดยิ้มอย่างร้ายกาจมองดูเธอ ที่อัครเดชนั้นเห็นถึงความถือดีในแววตาที่มองตอบเขาอย่างไม่ยอมลดละนั่น...

ด้วยความหมั่นไส้จึงบีบเชยคางของเธอขึ้น เพราะอยาก จะให้อริศรามองสีหน้าและแววตาของเขาให้ชัด ๆ เช่นกันว่าเขานั้นเหนือกว่าเธอทุกอย่าง และผู้หญิงหัวแข็งอย่างเธอก็สมควรที่จะยอมศิโรราบให้กับเขา

“ฉันอยากจะรู้นักว่าเธอมีอะไรดีนักหนา ไอ้โทนี่มันถึงต้องการ... อยาก...” เธอรู้ว่าความหมายในน้ำเสียงของเขานั้นมันทะลึ่ง อัครเดชละเสียงเอาไว้พร้อมกับกวาดสายตาเยาะหยัน มองไปทั่วเรือนกายเย้ายวนไปทั้งเนื้อทั้งตัวของอริศรา

“ไปกับฉัน”  กระชากข้อมือเธอให้ลุกขึ้นตามร่างของเขาไปที่รถ

คุณพีระพลได้แต่มองตามร่างบางของอริศราไป เพราะการ์ดของอัครเดช เห็นนายเดินออกไปก็ตามกันออกไปจนหมด

‘อดทนเอาไว้นะลูก’

คุณพีระพลเชื่อว่าคงไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะไม่ใจอ่อนยวบ เพียงแค่เห็นน้ำตาของอริศรา และหลงเสน่ห์ในความสวยอ่อนหวานปนเย้ายวนของเธอ ที่แฝงเร้นไว้ด้วยความร้อนแรงในกายอย่างธรรมชาติจนถอนตัวไม่ขึ้น เหมือนเช่นท่านที่ไม่ยอมมีเมียใหม่และยังคงอาลัยรักแม่ของอริศราที่เสียชีวิตไปแล้วหลายปี เพราะยังทำใจไม่ได้ และอริศราที่สวยถอดแบบอารยาแม่ของเธอเอาไว้ไม่มีผิด ทั้งอุปนิสัยใจคอที่เป็นคนไม่เคยยอมแพ้ต่ออุปสรรคและปัญหาอะไรง่าย ๆ ที่สำคัญใจแข็งไม่ยอมให้ใครทั้งนั้นได้เห็นน้ำตาของเธอ ท่านเชื่อว่าซักวันอลิซจะทำให้ผู้ชายหยิ่งผยองเยี่ยงอัครเดชจตุรเทพ ต้องมากราบกรานขอขมาอัศเรศที่ในวันนี้ชายหนุ่มนั้นเยียบย่ำศักดิ์ศรีของพวกเราจนย่อยยับ