(เฮีย)ไม่รักก็อย่ามาหึง

หมดความอดทน(จะหาแฟนใหม่)

“น่ารำคาญ!! เฮียกล้าพูดคำนี้กับมายด์งั้นเหรอ??” คำว่าน่ารำคาญจากปากคนที่เธอรักทำเอาหัวใจของเธอปวดหนึบเกรี้ยวโกรธจนอยากจะเข้าไปบีบคอเขาให้ตาย

“ใช่เฮียกล้าพูด จะทำไม? แล้วก็หยุดทำตัวเป็นเจ้าของชีวิตของเฮียสักที บอกไปกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าไม่รักก็คือไม่รัก!! ถ้าเป็นคนปกติคงเข้าใจไปนานแล้ว เอ๊ะหรือว่าไม่มีหู? “ เลิกคิ้วสูง ทำหน้ากวนประสาท

” เฮี๊ยยย..กรี๊ดดดด!!! “เมื่อเขาพูดจบเธอก็กรี๊ดลั่นห้อง คนอย่างโยชิตาไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อยแต่เป็นผู้หญิงที่ซื่อตรงต่อความรู้สึก เวลารักก็รักมากเวลาเกลียดก็เกลียดมากเหมือนกัน แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่รักแต่เมื่อได้ยินตรงๆ มันก็ทำเอาใจเธอแตกสลายไม่มีชิ้นดี ไม่รักงั้นเหรอ??

ในเมื่อไม่รักก็ไม่ต้องมารักกันอีกต่อไปเพราะเธอก็จะไม่รักผู้ชายที่เอาแต่ทำร้ายจิตใจเธอจนเป็นบ้ามายืนกรีดร้องอยู่แบบนี้

“หยุด!! เฮียบอกให้หยุด” เขารีบเอามือปิดหูทั้งสองข้างเพราะกลัวแก้วหูทะลุ

“ถ้ายังไม่หยุดกรี๊ด เฮียจะให้ไอ้คมมาจับออกไป “กรี๊ดมาได้แก้วหูเขาจะแตก

โยชิตายืนตัวสั่นดวงตาแดงก่ำอย่างควบคุมไม่ได้ เธอทั้งโกรธที่เขาไปกินข้าวกับผู้หญิงและทั้งเสียใจที่เขาบอกกับเธอว่าไม่รัก ใบหน้าแดงก่ำเงยหน้าขึ้นจ้องมองคนที่เธอรักแทบบ้าด้วยแววตาผิดหวังเสียใจแต่เพียงไม่นานแววตาของเธอก็เปลี่ยนไปเป็นแววตาว่างเปล่าไร้เยื่อใยหรือครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะอดทนกับคนอย่างเขา

สองมือเล็กกำเข้าหากันแน่นด้วยความโกรธจัด คำก็ไม่รักสองคำก็ไม่รัก แล้วอย่าให้เห็นมาตามหึงหวงเธอเหมือนหมาบ้าก็แล้วกัน..ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดทั้ายที่เธอจะอดทนกับคนอย่างเขาและเธอจะหาใหม่ จะเอาให้หล่อรวยกว่านี้ร้อยเท่าพันเท่าเลยคอยดู คิดว่าตัวเองหล่อรวยนักหรือไงฮะ เธอไล่สายตามองสำรวจเขาตั้งแต่ใบหน้าลงมาถึงปลายเท้า…หน้ายังกับเห็บหมาที่อยู่ข้างหูไอ้ด่าง เธอคิดด้วยความโกรธ

“หึ” ฐาปกรณ์กระตุกรอยยิ้มหล่อกระชากใจเย้ยหยัน ที่เธอมองเขาแบบนี้คงกำลังชื่นชมในความหล่อเขาอยู่สินะและคนอย่างโยชิตาก็มักจะแพ้ให้กับความหล่อของเขาเสมอ กระตุกยิ้มอย่างผู้ชนะ เดี๋ยวเธอก็มาง้อเกาะแขนเกาะขา

“นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่มายด์จะทนกับผู้ชายห่วยแตกอย่างเฮีย หัวใจที่มายด์เคยให้เฮียไปมายด์จะเอาคืนมาให้หมดในเมื่อไม่รักก็ไม่ต้องมารักกันอีกต่อไป นับแต่นี้ต่อไปมายด์จะไม่มาเหยียบที่นี่อีกแล้วก็เชิญเฮียโสดตามสบายเพราะมายด์จะหาเอาใหม่ จะเอาให้หล่อรวยกว่าเฮีย ร้อยเท่าพันเท่าเลยคอยดู!!”

” ฮ่าๆ ทั้งจังหวัดนี้มันจะมีใครหล่อรวยกว่าเฮียอีกวะ มันไม่มีหรอก ถ้าจะมาพูดประชดให้เฮียง้อ ขอบอกไว้เลยว่าโนว แล้วก็หยุดคิดว่าจะมีใครหล่อรวยกว่าเฮียเพราะมันไม่มี!! “กระตุกยิ้มมั่นใจในความหล่อมากของตัวเอง เอามือเสยผมไปข้างหลังแบบหล่อกระชากใจ..

“หยุดพูดเพ้อเจ้อหลงตัวเองสักที หน้าตาอย่างเฮีย มายด์หาได้ตามป่าช้าศพเน่าไม่เผาผี ไม่ก็หาตามข้างหูหมาไอ้ด่าง ไอ้ตัวที่มันชอบดูดเลือดดูดเนื้อไปวันๆ อ้อ ถ้านึกไม่ออกว่ามันคือตัวอะไรก็ลองไปส่องกระจกดูนะ เผื่อจะทำให้คิดอะไรได้และต่อไปนี้มายด์จะไม่มาเหยียบที่นี่อีก ไอ้ผู้ชายเฮงซวยเอ้ย!! “พูดจบเธอก็ขยำรูปในมือปาไปที่อกข้างซ้ายของเขาความจริงเธออยากจะปาลูกดอกปักหัวใจเขาให้ตายไปเลย ขอจบกันเพียงเท่านี้..

ร่างสมส่วนเดินสะบัดออกไปจากห้อง ซึ่งแตกต่างจากทุกครั้งที่เธอมักจะเป็นฝ่ายเข้าไปง้อขอโทษเขาก่อนเสมอ ไม่ว่าจะผิดหรือจะถูกก็มักจะเป็นเธอที่ใจอ่อน เรียกว่ารักไม่ลืมหูลืมตา ใครบอกใครเตือนก็ไม่ฟัง

ปึ้ง!! ประตูห้องถูกปิดลงเสียงดังสนั่น

” เฮ้ย…เดี๋ยวก่อนสิมายด์!! สรุปมันคือตัวอะไรวะ มายด์ “ร่างสูงจะลุกขึ้นเดินตามแต่ก็ไม่ทัน มือใหญ่เกาหัวงงๆ ทั้งหงุดหงิดทั้งงุนงง อยู่ข้างหูหมาตกลงมันคือตัวอะไรวะนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก แล้วไอ้คำพูดที่เธอพูดว่าจะหาคนที่หล่อรวยกว่าเขามันไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว หรือต่อให้หาทั้งจังหวัดมันก็ไม่มีใครจะมาเทียบกับเขาได้หรอก แต่ช่างเถอะเธอก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน สุดท้ายก็เป็นฝ่ายมาตามง้อขอคืนดีเหมือนเดิม พูดว่าครั้งสุดท้ายมากี่ครั้งก็ไม่เคยเห็นไปจากชีวิตเขาได้สักที..

“เฮ้อ…เกิดมาเป็นคนหล่อรวยนี่มันเหนื่อยจริงเว้ย” นั่งทรุดตัวลงเก้าอี้ตัวโปรดเอามือขึ้นก่ายหน้าผากคิดไม่ตก..

อยู่ข้างหูหมามันคือตัวอะไรวะ? เฮ้อ เหนื่อยกับความหล่อรวยของตัวเอง

ทั้งจังหวัดนี้มันจะมีใครหล่อรวยไปกว่า ไอ้ยักษ์เจ้าของตลาดอีกวะ ของดีเกรดพรีเมี่ยมแบบนี้มันมีแค่เขาคนเดียวเท่านั้น ไม่เชื่อก็ไปถามสาวๆ ทั้งจังหวัดได้เลย..ทุกคนต่างก็อยากเป็นเมียเสี่ยยักษ์กันทั้งนั้น

ก็อกๆ นั่งคิดได้ไม่นานลูกน้องคนสนิทก็เปิดประตูเข้ามา

แกร็ก!!!

“เป็นยังไงบ้างครับนาย มีอะไรให้พวกผมช่วยไหมครับ” ลูกน้องคนสนิทสองคนรีบเข้ามาดู ด้วยความเป็นห่วงเจ้านาย