Selim önde diğerleri arkada yavaş yavaş üstüme doğru yürüyordu. Şimdi tam sırasıdır diyerek sol elimi ters çevirip alnıma yasladım. Gözlerime baygın bir bakış yerleştirdim. Hafifçe yalpaladım. Bayılıyor gibi yapıp yırtmayı amaçlıyordum doğrusu. Melek miyim şeytan mıyım belli değil!
“Hiç şansın yok! Yemezler Melisa,” bunları söyleyen Mustafa Ayısı Aslı'nın deyimiyle.
“Aaaaa Ayıııı!” diye bağırıp korkuyor numarası yapan Aslı’ya gülmeden duramadım. Duruşum bozuldu. Kahkaha atarak Aslı’ya sarıldım. Aslı’ya her sarıldığımda kendimi daha enerjik, mutlu ve sağlıklı hissediyordum. Mustafa Aslı’nın üzerine yürüyüp kötü kötü bakışlar atıyordu. Aslı’yı bırakıp çekildim. Zaten Selim’den yeterince vaaz dinleyecektim bir de Mustafa’yı çekmeye niyetim yoktu açıkçası.
Mustafa sinirle kızarırken Aslı
