“ข้าน้อยไม่ได้หมายความเช่นนั้น”
“ช่างเถอะ ว่าแต่ท่านเถอะเหตุใดถึงมาอยู่ที่ขบวนของจวิ้นอ๋องได้ล่ะ”
“ข้าน้อยได้รับมอบหมายให้มาติดตามดูแลท่านอ๋องอย่างใกล้ชิดพ่ะย่ะค่ะ”
“ติดตามดูแลทุกเรื่องเลยอย่างนั้นหรือ”
“ก็อาจจะใช่พ่ะย่ะค่ะ”
“รวมถึงเรื่องที่เขาได้รับพิษด้วยหรือไม่”
“เอ่อเรื่องนี้”
“พูดมาเถอะน่า หลายคืนก่อนข้าได้ยินเสียงร้องด้วยความทรมานของเขานั่นเป็นเพราะพิษในร่างกายของเขากำเริบขึ้นมาใช่หรือไม่”
“พระชายารู้ได้อย่างไรกัน"
"ข้าไม่ใช่คนโง่เขลาถึงกลับไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแม้ว่าเขาจะโทษสกุลหลิวของข้าก็เถอะแต่ว่าข้าเองก็อยากจะรู้ว่าแท้จริงแล้วพิษที่อยู่ในร่างกายของเขาคือพิษชนิดใดกันแน่ หากว่าข้าสามารถถอนพิษให้เขาได้นั่นย่อมเป็นผลดีทั้งตัวของท่านเองและของข้าเช่นกัน"
หมอหลี่จ้องมองใบหน้าอ่อนเยาว์งดงามตามวัยของพระชายาจวิ้นอ๋องก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
'นางเป็นบุตรีตระกูลสูงศักดิ์ก็จริงแต่
