“ข้าหมายถึงประโยชน์ที่ข้าได้รับในการแต่งงานครั้งนี้คือการได้อยู่ใกล้ชิดกับท่านอ๋องอย่างไรเล่าเพคะ”
หลิวหรงผิงพูดจบก็ขยับเข้าไปใกล้เขาทีละนิดอยู่ๆ กระบี่ที่ถูกขัดจนมันวาวก็ถูกชักออกมาจากฝักยื่นมาตรงหน้าของหญิงสาว
“อะ อะไรกันข้าก็เพียงแค่ล้อเล่นเองนะเอาออกไปเถอะน่า เลือดของข้าไหนเลยจะคุ้มค่ากับกระบี่ที่งดงามเล่มนี้”
นางใช้นิ้วผลักกระบี่ของจวิ้นอ๋องออกห่างจากลำคอขาวผ่องก่อนจะถอยห่างจากเขาไปอีกหลายก้าวแทบจะยืนชิดกับผนังห้องอีกฝั่งเลยก็ว่าได้ เขาชายตามองนางเล็กน้อยก่อนจะหันไปออกคำสั่งกับองค์รักษ์คนสนิท
“หานเฟิงเจ้าไปเอากระดาษนั่นมาให้นาง”
“พ่ะย่ะค่ะ” หานเฟิงรับคำสั่งก่อนจะเดินหายออกไปจากห้องเพียงครู่เดียวก็กลับเข้ามาพร้อมกับกระดาษในมือหนึ่งใบ
“นี่คือข้อตกลงระหว่างข้ากับเจ้าเอาไปอ่านเสีย”
"ข้าตกลงอะไร"
"พระชายาในนั้นเป็นข้อตกลงหรือพูดง่ายๆ คือสัญญาการแต่งงานที่ท่านอ๋องเขียนขึ้นมาพ่ะย่ะค่
