บทที่ 1 - จูบแรกกับชายแปลกหน้า [2]

1670 Words

“จะมาบังคับให้ฉันพูดทำไมเนี่ย” ณิชายกมือทั้งสองข้างขึ้นดันแผงอกของเขาเอาไว้ไม่ให้ทรวงอกเบียดกับเขามากนัก “ถ้าไม่พูดก็แสดงว่าไม่รู้ว่าเมื่อกี้ผมทำอะไร งั้นผมจะทำอีกรอบ” พูดจบก็โน้มใบหน้าเข้าหาคนในอ้อมกอดหมายจะจูบ “อย่า...” ใบหน้ายาวรีได้รูปเบี่ยงหลบ ทำให้ริมฝีปากร้อนผ่าวแนบลงบนแก้มนวลแทน “แค่จูบ” เขาพึมพำอย่างเผลอไผลพลางลากริมฝีปากจากแก้มไปยังซอกคอแล้วแตะปลายลิ้นอุ่นชื้นลงบนผิวเนื้อก่อนดูดดึงอย่างแรง ณิชาขยุ้มอกเสื้อเขาไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง แรงดูดทำให้เธอเสียวแปล๊บไปถึงปลายถันที่ตอนนี้หดเกร็งจนเจ็บร้าวและตรงหว่างขาเธอก็ร้อนวาบขึ้นมาอีกครั้ง “คุณมีอารมณ์กับผมแล้วใช่มั้ย” ภควัตรกระซิบถามก่อนจะไล้ปลาย-ลิ้นไปตามสันใบหูขาวสะอาด “ฉันไม่...” เธอปฏิเสธเสียงแผ่วหวิว ลมหายใจหอบสะท้าน ทรวงอกซึ่งปราศจากบราเซียกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะลมหายใจเข้าออก “คุณโกหกผมไม่ได้หรอก” เขาสอดมือเข้าไปในเสื้อเธอแล้วเลื่อนขึ้นไปสะกิดปลายถัน “ตรงนี้คุณแข็ง คุณกำลังอยาก...” “ฉันไม่...อื้อ...” คำพูดที่ต้องการพูดถูกแทนที่ด้วยเสียงครางสะท้านเมื่อยอดดอกถูกปลายนิ้วแกร่งบดขยี้ จากนั้นแผ่นหลังก็ถูกดันไปชิดกับผนังห้องแล้วริมฝีปากของเขาก็ประกบแนบลงบนเรียวปากนุ่ม ณิชาได้ยินเสียงครางต่ำพร่าของเขาขณะที่จูบอย่างดูดดื่มล้ำลึก หน้าท้องถูกสะโพกหนากดทับทำให้ขยับตัวหนีไปไหนไม่ได้ จูบของเขาทั้งเร่าร้อนและหิวกระหาย แต่ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกว่าถูกคุกคามเลยสักนิด ตรงกันข้าม มันกลับทำให้เธอเคลิบเคลิ้มและเผลอจูบตอบเขาอย่างเงอะงะแบบคนที่ไม่เคยจูบกับใครมาก่อน ภควัตรละมือจากทรวงอกอวบอิ่มแล้วเลื่อนลงเบื้องล่าง สอดเข้าไปใต้ขอบเอวกางเกงขาสั้น ฉับพลันหัวใจของเขาก็เต้นระรัว เขาคิดว่าเธอจะแค่โนบรา แต่นี่ กางเกงชั้นในเธอก็ไม่ได้ใส่ ผู้หญิงคนนี้โคตรเซ็กซี่ “คุณนี่จุดติดเร็วเหมือนกันนะ” เขาพูดพลางกรีดปลายนิ้วไปตามรอยแยกของกลีบเนื้อเปียกลื่น “คุณเปียกชื้นเพราะผม” เขายิ้มใส่นัยน์ตาเธออย่างพึงพอใจก่อนจะกดปลายนิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในโพรงเนื้ออ่อนนุ่ม ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมที่ไม่คุ้นเคยเสียดลึกเข้ามาในร่างกาย ณิชากัดริมฝีปากล่างไว้แน่นด้วยความเสียวสยิว ใบหน้าสวยหวานแดงซ่านแหงนเงยไปด้านหลัง กล้ามเนื้อภายในเต้นเร่าบีบรัดเขาเป็นจังหวะตุบตับ “มีใครเคยทำกับคุณแบบนี้มาก่อนหรือเปล่า” ภควัตรถามพลางหมุนวนปลายนิ้วเป็นวงเชื่องช้าก่อนจะถอนออกแล้วผลักดันกลับเข้าไปใหม่อย่างใจเย็น “ไม่...” ณิชาส่ายหน้าลมหายใจหอบสะท้าน ร่างกายร้อนรุ่มราวยืนอยู่บนเปลวไฟ “แปลว่าผมคือคนแรกที่ทำแบบนี้กับคุณ” ชายหนุ่มยิ้มร้ายอย่างพอใจแล้วกดคลึงปุ่มเนื้ออ่อนไหวด้วยนิ้วโป้ง ถ้าแม้แต่ปลายนิ้วก็ยังไม่เคยมีใครรุกล้ำเข้าไปอย่างอื่นก็ไม่ต้องพูดถึง เขามั่นใจว่าเธอยังเวอร์จิ้นอยู่ล้านเปอร์เซ็นต์ “อื้อ...” “อื้อ...นี่คือจะตอบว่า ‘ใช่’ หรือเสียงคราง” เขาถามพลางขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะหนักแน่นและสม่ำเสมอ “คุณคือ คนแรก” หญิงสาวกัดฟันตอบ เขาเป็นผู้ชายที่กวนประสาทที่สุดเท่าที่เธอเคยรู้จัก “ถึงว่า คุณโคตรแน่น” น้ำเสียงของเขาสั่นพร่าอย่างตื่นเต้นเมื่อคิดว่าหากสิ่งที่สอดแทรกอยู่ในร่างกายเธอตอนนี้คือความเป็นชายของเขาจะรู้สึกดีขนาดไหน “เอามือคุณ...ออกไป...จากตัวฉัน” ปากสั่งให้เขาถอนออก หากแต่สะโพกเธอกลับหมุนวนและแอ่นเข้าหาอย่างไม่ไว้หน้าตัวเอง “คุณไม่อยากให้ผมเอาออกหรอก” ภควัตรบอกอย่างรู้ทัน “คุณต้องการผม” “ฉันไม่...ต้องการ” ณิชาปฏิเสธเสียงแผ่วหวิว ขัดกับปฏิกิริยาทางร่างกายที่กำลังวอนขอเขาอย่างกระตือรือร้น “ยอมรับความจริงเถอะ ว่าคุณต้องการผม” เขาพูดพลางหมุนวนเป็นวงเชื่องช้าชวนบ้าคลั่งก่อนจะขยับลึกเข้าไปสะกิดปุ่มเนื้อลึกลับที่ยังไม่เคยมีใครแตะต้องมาก่อน หญิงสาวครางสะท้าน ร่างกายรวดร้าวแทบแตกสลาย ขาอ่อนเปลี้ยแทบยืนไม่อยู่จึงต้องเกาะไหล่หนาของเขาเอาไว้เป็นหลักยึด เขาจูบเธออย่างล้ำลึกอีกครั้งพร้อมกับขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะถี่รัว ส่งผลให้ร่างบางกระตุกเกร็งพร้อมกับส่งเสียงหวีดร้องแผ่วหวาน “นี่เป็นจุดสุดยอดครั้งแรกของคุณหรือเปล่า” ภควัตรถามพลางแนบแก้มลงบนเรือนผมหอมกรุ่นของคนที่ปักหน้าผากลงกลางอกกว้างของเขาอย่างอ่อนแรง ลมหายใจของเธอยังหอบลึก ร่างกายยังสั่นเทิ้ม “ผมดีใจนะที่เจอคุณที่นี่” ณิชาดันตัวเองออกจากอกเขา พยายามยืนให้มั่นคงที่สุดบนขาที่อ่อนเปลี้ยของตัวเองแล้วตบหน้าเขาเต็มแรง “แต่มันเป็นความซวยที่สุดของฉันที่เจอคุณ คุณทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไง คนทุเรศ! โรคจิต! บ้ากาม!” “ผมขอโทษ” พระเอกหนุ่มกัดกรามแน่นด้วยความเจ็บและรู้สึกผิด เขายอมรับว่าเมื่อครู่นี้เขาขาดสติยับยั้งชั่งใจตัวเองจริงๆ “แต่มันก็เป็นความผิดของคุณด้วย” “ฉันทำอะไร” เธอกะพริบตาถี่ๆ เพื่อห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ทั้งอายทั้งโกรธที่อยู่ดีๆ ก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนผิด “คุณสวย เซ็กซี่ แถมยังแต่งตัวแบบนี้อีก ใครจะอดใจไหว” เขากวาดตามองเรือนร่างเซ็กซี่ที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นตั้งแต่หัวจรดเท้า เสื้อยืดสีขาวของเธอบางเสียจนมองเห็นทรวงอกเปลือยที่ยอดดอกดันเนื้อผ้าขึ้นมาจนเห็นเป็นตุ่มไตชัดเจน ส่วนกางเกงขาสั้นก็สั้นจนแทบจะปิดแก้มก้นขาวนวลไม่มิด “ใครจะรู้ว่าอยู่ๆ คุณจะโผล่มา” ณิชาว่าพลางยกมือขึ้นกอดอกเพื่อปกปิดทรวงอกขนาด 36B ของตัวเอง “ถึงยังไงคุณก็ควรระวังตัว” ชายหนุ่มถอนหายใจพรืดก่อนจะสั่งสอนราวกับเธอเป็นน้องสาวตัวแสบที่น่าจับตีก้นให้เข็ด “คุณไม่ควรออกจากห้องด้วยชุดนี้ ถ้าผมเป็นคนร้าย คุณอาจจะโดนข่มขืนไปแล้วก็ได้” “คุณก็เกือบข่มขืนฉันเหมือนกัน” “คุณสมยอมต่างหาก” เขายิ้มยั่วนัยน์ตาแพรวพราว “ฉันเปล่า” หญิงสาวปฏิเสธได้ไม่เต็มปากเต็มคำนัก เพราะเธอก็เผลอมีอารมณ์กับเขาจริงๆ “ผมว่าเราเข้ากันได้ดีนะ มาลองคบกันมั้ย?” ภควัตรถามหน้าตาเฉย “ง่ายๆ แบบนี้ก็ได้เหรอ!?” “ได้สิ ผมอายุยี่สิบเจ็ด คุณก็น่าจะยี่สิบสี่เท่าสายไหม เราอยู่ในวัยเจริญพันธุ์ทั้งคู่ เหมาะที่จะคบกันที่สุดแล้ว” เขาพูดพลางมองสบตาเธอด้วยแววตาเป็นประกายเร่าร้อนราวกับจะจับเธอเปลื้องผ้าตรงนี้ “ลามก!” เธอเสียงดังใส่ “ฉันไม่เสี่ยงอยู่ที่นี่กับคุณแล้ว ฉันจะกลับกรุงเทพฯ คืนนี้” ณิชาวิ่งหนีเข้าห้องนอน หยิบกระเป๋าเดินทางออกมาเปิดกางบนเตียงแล้วจับรวบเสื้อผ้าจากในตู้มายัดใส่แบบลวกๆ ภควัตรวิ่งตามเข้ามาในห้อง “ดึกป่านนี้จะไปยังไง” “ฉันมีรถ” หญิงสาวหันไปหยิบกุญแจรถมาชูให้เขาดู “ผมไม่ให้ไป” เขาคว้ากุญแจรถจากมือเธอมาถือไว้ “เอากุญแจรถฉันคืนมา” ณิชาพุ่งตัวเข้ามาแย่งกุญแจรถคืน ภควัตรเบี่ยงตัวหลบไปได้อย่างรวดเร็วแล้วจับกุญแจรถยัดใส่เข้าไปในกางเกงชั้นใน “อยากได้ก็มาล้วงเอาเอง” เขากางแขนทั้งสองข้างออกพร้อมกับแอ่นเป้าให้เธออย่างท้าทาย “อร้าย! คุณนี่มันโรคจิตชัดๆ” ณิชาแทบจะร้องกรี๊ด ขืนล้วงเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วจับโดนปิกาจูของเขาขึ้นมาจะทำยังไง “มาล้วงเอาสิคุณ” ภควัตรท้าทายสีหน้ายิ้มๆ การได้แกล้งผู้หญิงคนนี้คือความสุขของเขาอย่างแท้จริง “จะบ้าเหรอ ใครจะกล้าล้วง” “ถ้างั้นผมจะยึดกุญแจรถของคุณไว้ก่อน แล้วคุณต้องอยู่เคาน์ดาวน์กับผมพรุ่งนี้อีกคืนนึงแล้วค่อยกลับกรุงเทพพร้อมกัน ตกลงตามนี้นะ” ชาย-หนุ่มพูดเองเออเองแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างอารมณ์ดี “ทำไมฉันต้องมาเจอคุณที่นี่ด้วย” ณิชาตะโกนไล่หลังซุปเปอร์สตาร์หนุ่มที่ทั้งหื่นและกวนประสาทขั้นสุด “ณิชา!” หญิงสาวสะดุ้งโหยงเมื่อเขาเรียกชื่อเธอเสียงดังแล้วโผล่หน้าเข้ามาในกรอบประตูอีกครั้ง “อะไรของคุณอี๊กกก” “เรื่องคบกันผมพูดจริงนะ ผมให้เวลาคุณคิดคืนนึง พรุ่งนี้เช้าผมจะมาฟังคำตอบ หวังว่าคุณจะเซย์เยสนะ” “ฉันไม่เซย์เยส เซย์โนอะไรกับคุณทั้งนั้น รีบออกไปเลยก่อนที่ฉันจะฆ่าคุณ” ณิชาขู่ฟ่อแล้วรีบเดินมาปิดประตูแต่ก็ไม่อาจกั้นเสียงของเขาไม่ให้ เล็ดลอดเข้ามาได้ “กู๊ดไนท์คร้าบ คืนนี้ผมจะฝันถึงคุณ” ณิชากัดปาก จิกปลายเท้าเพื่อไม่ให้สติแตกแล้ววิ่งออกไปบีบคอคนที่อยู่ๆ ก็โผล่มาทำลายความสงบของเธอกลางดึก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more