บทที่2
1049 Words
เธอพยายามไม่ขยับปากมากเพราะกลัวจะเสียดสีกับริมฝีปากของผมมากเกินไป ด้วยท่าทีประหม่าหวั่นเกรงไม่เป็นประสาของเธอแม่ง โคตรยั่วยวนให้ผมอยากจะลิ้มรสปากบาง ๆ นั่นดูสักครั้ง….
แค่ครั้งเดียวน่า……
อื้ออ
จากที่ตั้งใจจะดูดชิมริมฝีปากเฉย ๆ กลายเป็นว่าผมอยากสัมผัสให้ล้ำลึกมากขึ้น เรียวลิ้นร้อนชื้นแทรกเข้าไปในโพรงปากอย่างจาบจ้วงไม่รอให้เธอได้ตั้งตัว ลิ้นเล็ก ๆ ปัดป่ายไปมาอย่างไม่รู้ประสา ยิ่งปลุกปั่นอารมณ์ให้ผมอยากพัวพันชิมความหวานอย่างไม่รู้เบื่อ ถ้าไม่ติดเสียว่ากลัวเธอจะหายใจไม่ออกจนต้องละริมฝีปากออกเล็กน้อย
…..!!!
นี่กูทำอะไรอยู่วะ!!
ขณะที่ผมจ้องมองใบหน้าสีเลือดฝาด สายตาหยาดเยิ้มที่กำลังสั่นระริกนั่นทำให้ผมได้สติ คือ…แค่ช่วยเพราะความสงสารไม่ใช่หรอวะ นี่กูเผลอไผลไปจูบเธอทำไมวะเนี่ย!!
เธอมันไม่ใช่แนวซะหน่อย อย่างผมมันต้องเซ็กซี่ ‘ขี้เอา’ เท่านั้นถึงจะเร้าใจคิดแล้วก็เสียดายสาวในผับชะมัด ไม่งั้นป่านนี้คงพาไปขึ้นสวรรค์ชั้นไหนต่อไหนล่ะ แต่นี้ดันไปคว้าสาวเต้าหู้จืดใสซื่อมาซะได้ เวรกรรมของกูจริง ๆ
หลังจากเสี่ย..เอ่อ คุณวีออกไปแล้วฉันก็ทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างอ่อนแรง คงกำลังสงสัยอยู่ใช่มั้ยว่าทำไมฉันถึงเลือกเดินทางนี้ บอกตรง ๆ ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงกร้านโลกอะไรหรอกนะ แต่อย่างที่บอกไปแล้วว่าต้องการเงินไปจ่ายค่าเทอมจริง ๆ
มหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนค่อนข้างที่จะมีค่าใช้จ่ายเยอะ ก่อนหน้านี้ฉันก็ทำงานพิเศษตามร้านอาหารแต่เพราะว่าต้องฝึกงานไงเลยไปทำงานที่ร้านอาหารไม่ได้ แล้วไอ้การฝึกงานอะไรเนี่ยมันก็ไม่ได้เงินเดือนซะด้วย
บังเอิญว่าฉันไปได้ยินเพื่อนในห้องมันพูดกันเรื่องการเป็น ‘เด็กเสี่ย’ พวกเธอว่านาน ๆ ทีเสี่ยจะมาหาขัดสนเงินทองอะไรหากใช้ไม่พอก็ขอเสี่ยได้ ฉันเลยคิดว่าเอ่อ ไหน ๆ จะเสียตัวแล้วละก็การเป็นเด็กเสี่ยดีกว่าเป็นไซด์ไลน์หลายขุมนัก อย่างน้อยก็มีอะไรกับแค่คน ๆ เดียว….
แต่ถ้าเลือกได้ก็อย่าเป็นดีกว่านะ!!
คืนนี้ฉันเลยตั้งใจจะมาหาเสี่ยเลี้ยงสักคนพอเดินไปแถว ๆ โต๊ะของกลุ่มคุณวี อะไรเอล ๆ นี่แหละ ก็ได้ยินเพื่อน ๆ เขาเรียกว่าเสี่ย ฉันเห็นว่าเขา ‘หน้าตาค่อนข้างดี’ จริง ๆ ก็ดีทั้งกลุ่มเลยล่ะหล่ออย่างกับพระเอกหนัง แต่คุณวีดูเป็นผู้ใหญ่กว่าทุกคน ท่าทีของเขาดูเท่ห์อย่างบอกไม่ถูกฉันเลยรวบรวมความกล้าหน้าด้านเข้าไปขอเป็นเด็กเขา….
แต่เขาทำฉันหน้าหงายด้วยการปฏิเสธ!!
บอกเลยว่าเงิบ!!
แต่ฉันก็ไม่ได้คิดหรอกนะว่าเขาจะตามฉันออกมา แบบว่าตัดใจแล้วอ่ะไม่เป็นละเด็กสงเด็กเสี่ย แต่เขาก็มา!! ฉันเลยแบบลังเลนิดหน่อยไง ไม่รู้เขาพูดจริงหรือพูดเล่นเพราะเห็นตอนแรกจะ ‘ไม่เอา’ ท่าเดียวเลย
ก็โอเคอ่ะนะ แบบว่าหน้าตาเขา ‘หล่อ’ หุ่นก็ดีงามคือน่าจะเป็นสเป็คของใครหลาย ๆ คนรวมทั้งฉันด้วย พูดแล้วก็เขินอ่ะ ค่อยคุ้มกับที่จะ ‘เสียตัว’ หน่อย
ไหน ๆ เขาก็ยกห้องนี้ให้ฉันแล้วใช่มั้ย? งั้นขอสำรวจหน่อยละกัน เริ่มจากหัวเตียงเลยใกล้ดี ฉันเอื้อมมือไปเปิดดูตามช่องต่าง ๆ คือแบบมีแต่ถุงยางและก็ถุงยาง!!
ให้ตายสิ!!!
เตียงนุ่ม ๆ น่านอนนี่คงเป็นสมรภูมิรักของเขากับสาว ๆ มานักต่อนักแล้วสินะ เล่นมีถุงยางเต็มหัวเตียงแบบนี้คงไม่เบา!!
เป้าหมายต่อไป…ตู้เสื้อผ้า คงมีของสาว ๆ สำรองเอาไว้เพียบแหง
แต่ผิดคาดแฮะเพราะตู้เสื้อผ้ามีแต่ของเขาทั้งนั้น แถมถูกจัดไว้อย่างเรียบร้อยเสียด้วย นอกจากดูดีมีเสน่ห์ เซ็กซ์จัดแล้วยังเป็นเป็นระเบียบด้วยหรอเนี่ย
อร๊ายย!! ฉันคิดอะไรออกไป!!
แค่คิดถึงหน้าของคุณวีก็รู้สึกร้อนขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ สงสัยฉันต้องบ้าแน่ๆ หรือไม่ก็หลงเสน่ห์เขาเข้าให้แล้ว ก็หล่อเกินมนุษย์แบบนั้นใครไม่หวั่นไหวก็บ้าแล้วล่ะ
ฉันนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่บนเตียงพอเหลือบตาไปมองนาฬิกาก็เกือบตี 3 เข้าไปแล้ว แย่ล่ะพรุ่งนี้มีเรียนด้วยคงต้องข่มตาให้หลับซะแล้ว ฉันหันตัวตะแคงข้างแล้วลูบที่นอนเบา ๆ คือแบบถ้าคุณวีมานอนอยู่ข้าง ๆ ก็ดีสินะ…
อ๊ายยย แค่คิดก็เขินแล้ว
ฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่รู้คือ..คุณวีตามไปหลอกหลอนฉันถึงในฝันด้วยแกร๊ แต่แบบว่าฝันมันเหมือนจริงมากเลยไง ฉันรู้สึกถึงแรงเขย่าและเสียงของเขามันดังฟังชัดมาก
“นี่เธอตื่นได้แล้ว….”
อื้มม จะปลุกฉันขึ้นมาเล่นจ้ำจี้หรอคะคุณวี ว๊ายย ไม่เอานะ คิกๆ
“ยัยบ้า นอนหัวเราะอะไรวะ ตื่นได้แล้ว!!”
ไม่เอาน่าคุณวี สะกิดอยู่ได้อ่ะ เขินนะคะ….
“ตื่นๆๆๆๆ ฝันบ้าอะไรของเธอวะยิ้มอย่างกะคนโรคจิต”
ฉันรู้สึกถึงแรงเขย่าที่เพิ่มมากขึ้นจนต้องลืมตาขึ้นมาดู……
เฮ๊ยย คุณวีตัวจริง!! ละคือฉันมองไปถึงต้นตอที่กำลังเขย่าฉันอยู่ แบบจี๊ดเลยอ่ะ!!
เขากำลังเอาเท้าเขี่ยเพื่อปลุกฉัน!! โคตรแมนบอกเลย!
“เออตื่นสักที!! นึกว่าจะนอนไหลตายไปละ” เขาพูดพร้อมกับนั่งลงข้าง ๆ ฉัน
“สะ เสี่ยมาแต่เช้าเลยนะคะ”
“บอกแล้วไงอย่าเรียกเสี่ย! อยากโดนปล้ำช้ะ คิดว่าฉันแค่ขู่หรอ?” เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้พร้อมกับส่งสายตาจริงจังเพื่อเป็นการยืนยันคำพูด
เอาวะ เป็นไงเป็นกัน!!
- Writer
