แล้วไอ้แฟ้มสีฟ้าที่ว่าเนี่ย บนโต๊ะเขาก็มีตั้งหลายเล่มฉันจะไปรู้มั้ยว่าเล่มไหนกัน! จะหันไปถามเดี๋ยวก็ได้โดนด่าอีก เวรกรรมแท้มีเจ้านายอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ เพราะฉันมัวแต่หาว่าเล่มไหน คุณวีเลยเดินมาหยิบเองด้วยความหงุดหงิด
“เธอนี่มันโง่จริง แค่นี้ก็หาไม่เจอ!” แต่ขอโทษเถอะเล่มที่เขาหยิบมันสีแดง!
เขาจงใจแกล้งฉันชัด ๆ ท่าทีที่แสดงออกมามันมีแต่ความจงเกลียดจงฉัน ทั้ง ๆ ที่คนผิดไม่ใช่ฉัน….เออก็ได้ฉันอาจจะไม่ดีตรงที่คิดเองเออเอง ไม่ถามเขาก่อนอยู่ ๆ ก็วิ่งหนีไปทั้งที่เรื่องมันไม่มีอะไรเลย แต่ฉันก็ไม่เคยนอกใจเขาเลยสักครั้ง ฉันกลับมาก็เพราะคิดถึง… แต่เขาดันมีผู้หญิงคนใหม่น่าตาเฉยแถมยังพามาแนะนำให้รู้จักบริษัทของเขาด้วย คบกันแค่ไม่กี่วันให้ความสำคัญแบบนี้ มันไม่ใจร้ายกับฉันไปหน่อยหรอ! ปฐวีคนบ้า! คนร้ายกาจ!
“ชั้นนี้มี ฝ่ายบัญชี การตลาด ไอที รวมทั้งผมด้วย” เขาพูดพร้อมกับโอบเอวคุณลี่อิงไปด้วยระหว่างเดิน กลัว
