บทที่38

1067 Words

เขาพูดพร้อมกับพลิกร่างฉันไปอีกด้านแล้วผลักฉันลงบนเตียง เขาพูดบ้าอะไรเสี่ยอะไร แล้วฟินอะไร....คุณวีดีแต่พูดจาถากถางเอาแต่ใจ ในเมื่อเขาเกลียดฉันขนาดนี้จะเก็บไว้ทำไมกัน “แล้วเธอก็ต้องอยู่ที่นี่ด้วย มันน่าสนุกใช่มั้ยล่ะที่ต้องสับรางไม่ให้ชนกันน่ะ!” เขาก้มลงมากึ่งคร่อมร่างฉันไว้ก่อนนะพูดต่อ “มีผัวพร้อมกันสองคนฟินอะไรขนาดนี้…” เขาส่งยิ้มเหยียด ๆ มาให้ฉัน สิ่งที่เขาพูดมันไม่ได้ทำให้รู้สึกดีเลยสักนิด “…” ฉันจุกจนพูดอะไรไม่ออก “หึ ไม่ต้องดีใจขนาดนั้นหรอก บอกเลยว่าฉันจะไม่แตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บเพราะแม่งขยะแขยงว่ะ” พูดเสร็จเขาก็ลุกขึ้นยืนตามเดิม แต่ตอนนี้หน้าฉันมันชาไปหมดกับคำพูดร้ายกาจของเขา เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่! ฉันกำลังนั่งเขียนอะไรบางอย่างอยู่บนโต๊ะอาหารที่ปูด้วยผ้าสีชมพู มันเป็นสีที่ฉันชอบมาก ซึ่งคุณวีเคยบอกว่ามันน่าเกลียดอย่าเอามาใช้ แต่กลับเป็นเขาเองที่เอามันออกมาปู เขาว่าคนกำลั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD