บทที่22

1086 Words

คงทำได้เพียงคิดเพราะตอนนี้ฉันกำลังเก็บของกลับคอนโด….คอนโดที่เขามาบ้างไม่มาบ้าง ฉันพูดได้เลยว่าเขาเคยมาค้างกับฉันแค่ครั้งเดียว ครั้งเดียวเท่านั้น! ฉันอยากจะคิดว่าคืนอื่น ๆ ที่ผ่านมาเขากลับไปนอนบ้านอย่างอุ่นใจ แต่คำพูดของพี่กรทำให้ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่า เขาไปนอนกับใครต่อใครมาบ้าง…..แค่คิดมันก็เจ็บจนร้าวไปทั้งใจ SXSIE คอนโด ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนที่ฉันออกมานั่งเหม่อมองฟ้าที่ริมระเบียบจนบรรยากาศรอบข้างเริ่มจะเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท เขาว่ากันว่าคนที่ชอบนั่งมองท้องฟ้านาน ๆ จะเป็นบ้า สภาพฉันตอนนี้คงใกล้เต็มทีละ รู้สึกเบลอ ๆ สมองว่างเปล่าหรือตอนนี้ฉันบ้าแล้ว!! Rrr Rrrrrr “ฮัลโหล” ฉันเดินเข้ามารับโทรศัพท์อย่างเบื่อหน่าย จริง ๆ ไม่อยากจะรับหรอกนะแต่คนปลายสายโทรมาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนน่ารำคาญ [นั่นน้ำมนต์ใช่มั้ย?] สายที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์คุณวี แต่คนที่คุยอยู่ไม่ใช่เขาฉันจำได้ เสียงปลายสายฟังดูเยือกเย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD