“เล่นพอแล้วหรอคะน้องลัน” กาฬวาตอุ้มเด็กที่เขาเรียกว่า ‘น้องลัน’ ขึ้นมาหอมแก้มอย่างรักใคร่ สายตาและรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนนั่นต่างกับตอนที่คุยกับฉันลิบลับเลย! เด็กคนนี้เรียกกาฬวาตว่า ‘ปะป๊า’ งั้นหรอ ยังดูหนุ่มอยู่เลยมีลูกซะแล้ว แต่คือท่าทางโลกส่วนตัวสูงแบบนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะมีลูกกับเขาได้
คงไม่มีความจำเป็นที่ฉันจะมายืนดูฉากรักหวานแหววของพ่อลูกคู่นี้ และเขาคงไม่ต้องการให้คนนอกอย่างฉันมายืนเกะกะลูกตา ฉันเลยเลี่ยงออกมาเพื่อไปยังส่วนผู้ป่วยพิเศษ
โซนผู้ป่วยพิเศษ
ภายในห้องรวมค่อนข้างจะแออัด เพราะเต็มไปด้วยผู้ป่วยโรคมะเร็ง ใจฉันอยากจะย้ายแม่ไปอยู่ห้องพิเศษแต่ด้วยราคาที่แพงมหาศาลทำให้ฉันหาเงินไม่ไหว แค่ลำพังหามาจ่ายแต่ละเดือนก็แทบจะลำบาก ฉันเลยคิดว่าจะคุยกับเสี่ยวีเรื่องย้ายแม่ แต่ก็ยังไม่มีโอกาสสักที
ใบหน้าที่ซูบผอมกำลังส่งยิ้มมาให้ฉัน ภายใต้รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยความอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด ฉันไม่ได
