บทที่29

1037 Words

ให้ตายเหอะ ทำไมเธอต้องเข้ามาตอนนี้ด้วยวะ! ยัยนางแบบสุดอึ๋มนี่ก็มืออย่างกะปลิงเกาะจริงอะไรจริง หันไปอีกทีน้ำมนต์ก็เดินหนีออกไปแล้ว เฮ๊อ….เพลียครับเกิดมาฮอต! เริ่มคิดว่าผมเลวแล้วอ่ะดิ่ ใช่มั้ยอย่ามาแอ๊บ! แต่อยากจะบอกว่ามันไม่ได้มีอะไรเลยนะ อย่าเพิ่งคิดไปไกลภาพที่เห็นมันไม่ได้เป็นแบบที่คิดแม้ว่ามันเอ่ออ ค่อนข้างจะชัดเจนก็ตามเหอะ คืองี้ครับ ผมจะเล่าให้ฟัง ก็หลังจากที่นางแบบสุดเอ็กซ์เข้ามาในห้อง เธอก็ยืนชม้ายชายตายั่วยวนผมนี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไม่ปล่อยให้เธอรอดหลุดมือไปหรอก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วไงก็อย่างที่ผมบอกว่าไม่มีอารมณ์กับใครนอกจากยัยตัวเล็กขี้มโนคนนั้น เมื่อคราวก่อนก็เหมือนกันที่ผมไปเที่ยวกับไอ้กร ผมอุส่าห์หิ้วสาวขึ้นไปเพื่อลบความรู้สึกตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้ มันทำไม่ลงพอจะจูบก็นึกถึงแต่น้ำมนต์ จะจับนมก็นึกถึง มันมีแต่ยัยบ้านั่นเต็มหัวไปหมดสุดท้ายเลยต้องกลับบ้านนอน เอาล่ะกลับมาต่อเรื่อ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD