บทที่7
1099 Words
ความจริงอีกเรื่องที่ทำให้ฉันตัดสินใจมาเป็นเด็กเสี่ยก็เพราะแม่….แม่ฉันป่วยต้องอยู่โรงพยาบาลตลอดท่านเป็นมะเร็งในมดลูกหมอบอกว่ายื้ดเวลาเอาไว้ได้ไม่มากเท่าไหร่ แต่ฉันก็ยังอยากจะพยายามหาเงินมารักษาท่านให้อยู่กับฉันไปได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนหน้านี้ฉันเลยทำงานพิเศษสารพัดแต่เงินก็ไม่พอ จักรายื่นมือเข้ามาช่วยเหลือทั้งที่ฐานะทางบ้านเขาก็ไม่ได้รวยอะไร เขาก็ต้องทำงานพิเศษแล้วเจียดเงินมาช่วยฉัน
แม่ก็คอยเชียร์ให้ฉันเป็นแฟนกับเขาทุกครั้งที่ไปเยี่ยม แต่คือแบบมันไม่ใช่อ่ะจักราเป็นคนดีก็จริงแต่ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้นกับเขาเลยสักนิด มีช่วงนึงที่พยายามจะมองเขาในแบบคนรักแต่คือมันไม่ไหวน่ะ ฟิลลิ่งมันไม่มีแถมทำให้ฉันกระอักกระอ่วมใจมากกว่าเดิมอีกด้วย
เอี๊ยดดดดด!!
รถยนต์หรูพุ่งตัวมาพร้อมเหยียบเบรคอย่างแรงจนฉันอดที่จะเงยหน้าไปมองไม่ได้ ใครกันที่รีบขนาดนี้ในมหาวิทยลัยแท้ ๆ ยังจะซิ่งอีกไม่รู้จักกาลเทศะซะบ้างเลย…..
นะ…นั่นมัน คุณวี!!
ดีนะมันเป็นเพียงสิ่งที่ฉันคิดในใจหากเมื่อกี้ฉันพูดเสียงดังออกไปละก็มีหวังได้โดยเขาด่าเช็ดแน่ เห็นมาดนิ่ง ๆ แบบนี้ปากนี่ไม่นิ่งเลยชอบกรนด่าฉันเรื่อย
“จะนั่งให้รากงอกไง?”
เขาเลื่อนกระจกรถลงแล้วตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเขากำลังรำคาญสุด ๆ ฉันเลยรีบลุกไปที่รถทันทีเห็นมั้ยละยังไม่ทันไรก็หาเรื่องว่าฉันแล้วแต่เมื่อเห็นหน้าหล่อ ๆ ของเขาฉันก็โกรธไม่ลง
หล่อจนอยากเข้าไปจุ๊บ ๆ อร๊ายยยเขิน
“เลิกทำหน้าประหลาดสักทีได้มั้ย บ้าเปล่าวะ”
หน้าประหลาด??! ฉันทำหน้าแบบไหนแล้วทำไมเขาต้องทำสีหน้าที่ยุ่งเหยิงขนาดนั้นด้วยนะ ฉันนั่งกอดอกพลางถอนหายใจออกมาดัง ๆ เพราะไม่รู้จะทำให้ยังไงให้เขาพอใจได้
คนอย่างเขานี่จะเข้าคำว่า ’รักแรกพบ’ มั้ยนะ……
ก็ฉันรักเธอโดยที่ไม่รู้จัก….และฉันรักเธอตั้งแต่แรกพบหน้า……
เสียงเพลงจากเครื่องเล่นที่เขาเปิดในรถมันโดนใจฉันอย่างแรงคือมันใช่อ่ะ!! ฉันกำลังเป็นแบบนี้!! ตอนนี้!! ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ ทำให้ฉันหลงจนหมดใจเลยอดไมได้ที่จะซบลงที่ไหล่ของเขา…
“เฮ๊ย!! ทำอะไรของเธอวะ ขับรถอยู่ไม่เห็นหรอ!!” เขาพูดพร้อมเอาใช้มือที่ว่างอยู่ผลักหัวฉันออกอย่างแรง
“เสี่ยอ่ะไม่อินเลยหรอไง”
“อินบ้าอินบออะไร เพ้อเจ้อ!”
“ก็เพลงที่เสี่ยเปิดน่ะ มันใช่เลยไง ฉันชอบเสี่ยตั้งแต่แรกเห็นเลย…”
ปิ๊ด!
เขารีบกดรีโมทปิดเครื่องเล่นทันทีแทบไม่รอให้ฉันพูดจบด้วยซ้ำ ทำลายบรรยากาศกันชัด ๆ มีบ้างมั้ยเนี่ยความโรแมนติกน่ะ โรแมนติก!!
“เมื่อกี้ฉันเห็นเสี่ยในร้านอาหารนั่นนะ เสี่ยจะไม่ถามหน่อยหรอว่าฉันไปกับใคร….”
“ไปกับใครก็เรื่องของเธอสิ ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย”
โอเคตอบได้ตรงมาก! คืออ้อม ๆ หน่อยก็ได้ป่ะบางที ไม่รักษาน้ำใจกันบ้างเลยแบบว่ามันก็อดที่จะน้อยใจไม่ได้ไงฉันเป็นเด็กเขาแท้ ๆ แต่ไม่เคยใส่ใจกันเลยสักนิด เอาแต่เมินเฉยตลอดเวลาอยากรู้นักเชียวกับคนอื่นเขาเป็นแบบนี้รึเปล่า ตลอดการเดินทางฉันจ้องมองเขาเป็นระยะๆ ท่าทางสุขุมเวลาขับรถทำให้ฉันนึกภาพเขาในแบบคุณพ่อมาดดุที่คอยบ่นลูก ๆ ในตอนเช้าเวลาตื่นสาย……เขาต้องเป็นคุณพ่อที่อบอุ่นมากแน่ ๆ
ตึกอัครพงษ์สวัสดิ์
“นั่งอมยิ้มอะไรอยู่ได้ ไม่ลงไง?”
เสียงของเขาทำให้ฉันหลุดออกจากมโนที่แสนจะน่ารักซึ่งต่างจากความเป็นลิบลับเลย เสี่ยเอาแต่ทำหน้ามุ่ยเหมือนฉันผิดอยู่ตลอดเวลาอย่างนั้นแหละ เขาเดินนำฉันเข้าไปภายในตึกที่เชื่อมกับลานจอดรถ บริเวณด้านในดูคุ้นตามาก ๆ เหมือนฉันเคยมาที่นี่เมื่อ 2-3 วันก่อน ชื่อตึกอะไรน๊า พงษ์ ๆ อะไรสักอย่าง….อ่อ อัครพงษ์สวัสดิ์
ฉันรู้จักนามสกุลนี้ดีเพราะเป็นของนักธุรกิจชื่อดังที่รวยมาก ๆ เรียกได้ว่าเป็นมหาเศรษฐีอันดับต้น ๆ ของเมืองไทยเลยล่ะ ชาตินี้ไม่ขออะไรมากแค่มีเงินเสี้ยวเดียวของคุณนักธุรกิจคนนี้ก็พอแล้ว ระหว่างที่ฉันคิดไปเรื่อยเปื่อยคุณวีก็พาขึ้นลิฟต์มาที่ชั้น 30 ทั้งชั้นมีแค่บริษัทที่ชื่อเดียวกับนิตยสารแนวเซ็กซี่ชื่อดัง ‘SEXY ISSUE’
เมื่อเสี่ยก้าวเข้ามาทุกสายตาก็มองมาเป็นตาเดียวกันพร้อมกับเอ่ยทักทายอย่างอ่อนน้อม แต่ก็ไม่วายที่จะเหลือบสายตาที่แสดงถึงความอยากรู้อยากเห็นมาที่ฉันซึ่งกำลังเดินตามเสี่ยอย่างกระชั้นชิด เขาเดินไปเรื่อยก่อนจะหยุดเมื่อถึงห้องด้านในสุด
อันนา ฝากจัดการที ยัยนี่ชื่อน้ำมนต์มาเป็นเด็กฝึกงาน”
เขากำลังหันไปพูดผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกเรียกว่า ‘อันนา’ ฉันเดาว่าน่าจะเป็นเลขานะ คือเธอสวยมากสวยเหมือนนางแบบเลยผมที่ทำเป็นลอนเข้ารูปใบหน้าเรียวแบบวีเชฟสุดฮิต องค์ประกอบบนหน้าดูลงตัวไปหมด การแต่งตัวที่เปรี้ยวจี๊ดนั่นทำให้เธอดูสวยและเซ็กซี่มาก ๆ เลยอย่างกะแคทเดอะวู้แมน
เธอเอี้ยวหน้ามามองฉันหลังจากที่เขาแนะนำอย่างไม่เป็นทางการแม้จะเป็นการมองแบบปกติแต่สายตาของเธอนั่นคมมากจนฉันคิดว่าหากมองนานอีกนิดตัวฉันอาจจะเป็นรอยกรีดได้…
“ไปเก็บมาจากไหนล่ะ?”
“เออน่า สอนงานด้วยละกัน”
พูดจบเขาก็เดินเข้าห้องไปอย่างหงุดหงิดปล่อยให้ฉันเผชิญหน้ากับเลขาสุดสวยของเขาตามลำพัง ฉันได้แต่ยืนบิดไปบิดมาไม่รู้จะเริ่มพูดอะไรดี ในขณะที่เธอลุกขึ้นแล้วเดินไปมารอบ ๆ ตัวฉัน
- Writer
